Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 53/6. maddeleri gereği mahkumiyet
Temyiz Edenler: Sanık, katılanlar vekili

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ile katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık ile katılanlar vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay günü günü saat 04:15 sıralarında, sanığın sevk ve idaresindeki kamyonet ile meskun mahal dışında, bölünmüş, tek yönlü, kuru, aydınlatmalı yolda seyrederken önünde aynı istikamette seyreden katılan ...’nin sevk ve idaresindeki otomobile arkadan çarptığı,çarpmanın etkisiyle savrulup,yolun sağında bulunan bariyerlere çarparak durdukları, kaza nedeniyle katılan ...’nin basit tıbbi müdahale ile giderilemez, 2. derece kemik kırığı oluşacak şekilde, yanında yolcu olarak bulunan katılan ...’nin basit tıbbi müdahale ile giderilemez, 4. derece kemik kırığı oluşacak şekilde, katılan ...’nin basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralandığı, kazanın meydana gelmesinde sanığın asli ve tam kusurlu olduğunun tespit edildiği olayda;
Sabıkası ve dosyaya yansıyan olumsuz bir davranışı bulunmayan sanık hakkında TCK’nın 51. maddesindeki erteleme hükümlerinin "sanığın bir daha suç işlemeyeceğine mahkememizce vicdani kanaat hasıl olmadığından" şeklindeki yeterli olmayan gerekçe ile uygulanmaması,
Lehe hüküm talebi bulunan sanık hakkında TCK"nın 50/1-a maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının kararda tartışılmaması,
Kanuna aykırı olup, sanığın ve katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 01.12.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.