2. Ceza Dairesi Esas No: 2019/2308 Karar No: 2019/14052 Karar Tarihi: 24.09.2019
Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/2308 Esas 2019/14052 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Çocuk Mahkemesi tarafından verilen kararda, suça sürüklenen çocuk mala zarar verme suçundan mahkum edilmiştir. Ancak adli para cezasının tür ve miktarı nedeniyle temyizi mümkün olmadığından, bu hükümü temyiz edilememektedir. Ayrıca, çocuk hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından da mahkum edilmiştir ve temyiz itirazları reddedilerek hükümler onanmıştır. Kanunlar açısından, adli para cezalarında yapılan düzenlemelere değinilmiştir. 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. madde ile adli para cezalarının türleri ve miktarları belirlenmiştir.
2. Ceza Dairesi 2019/2308 E. , 2019/14052 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; 1-Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde; Doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından suça sürüklenen çocuk ve müdafiinin temyiz isteminin CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE, 2-Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde; Yapılan duruşmaya toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 24/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.