213 sayılı Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 21. Ceza Dairesi 2016/1583 Esas 2017/332 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 213 sayılı Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Beraat, düşme

I-Sanık hakkında 2003 takvim yılında sahte fatura kullanma suçundan verilen düşme kararına yönelik katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde; “sahte fatura kullanmak” suçundan hüküm kurulurken kamu davası bulunmayan “hırsızlık” suçunun yazılmış olması mahallinde giderilebilir bir hata olarak değerlendirilmiş olmakla ;
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 7 ve 5349 sayılı Kanunla değişik 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"un 9. maddeleri hükmü karşısında; sanığa yüklenen "2003 takvim yılında sahte fatura kullanma" suçunun yasada gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve sanık lehine olan 765 sayılı TCK"nun 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen zamanaşımının, suç tarihinden hüküm tarihine kadar gerçekleştiğinden kamu davasının vaki zamanaşımı nedeniyle düşürülmesine karar verilmesi gerektiği gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA,
II-Sanık hakkında defter ve belge ibraz etmeme suçundan verilen beraat kararına yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde ise;
1-Mahkemenin hükme esas aldığı ve sanık müdafii tarafından dosyaya ibraz olunan “Defter ve Belge teslim Tutanağı” başlıklı belgede vergi denetmenliğince incelenip mükellefe iade olunan defter ve belgelerin yer aldığı, 1. ve 2. sıradaki 2003 yılına ait yevmiye defteri ile defteri kebirin tasdiksiz olduğunun belirtildiği, ayrıca mükellef hakkında düzenlenen VDENR-2008/575-37 sayılı rapor ve ekindeki tutanakta 2003 yılına ait defterlerin ibraz edilmediğinin yazılı olduğu ve yine aynı raporun 12. sayfasında mükellef kurum yetkilisinin bu husustaki beyanında; hisse devri sırasında bir kısım belgelerin kaybolmuş olabileceği, tüm aramalara rağmen defterler ile bazı gelir gider belgelerini bulamadıklarını ancak muhasebecilerinde bulunan CD"den aldıkları dökümleri incelenmek üzere sunduklarını belirtmiş olması karşısında; sanığın incelenmek üzere istenen 2003 yılına ait defter ve belgeleri ibraz edemediği ve böylece atılı suçun unsurlarının oluştuğu gözetilmeksizin, delillerin takdirinde yanılgıya düşülmek sureti ile yazılı şekilde beraat kararı verilmiş olması;
2-Kabule göre de; CMK"nun 232/6. maddesine aykırı olarak beraat kararı verilirken kanun maddesinin gösterilmemiş olması ,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 30.01.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.