İftira - hakaret - direnme - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2014/5026 Esas 2014/10166 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/5026
Karar No: 2014/10166
Karar Tarihi: 15.10.2014

İftira - hakaret - direnme - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2014/5026 Esas 2014/10166 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin birden fazla polise direnme ve hakaret etme suçundan mahkum olduğunu belirtiyor. Ancak, aynı nev'den fiiller işlendiği için ceza miktarının TCK'nın 43/2. maddesi gereği artırılması gerektiğini belirtmeden eksik ceza tayini yapıldığına dikkat çekiyor. Mahkeme, hapis cezasına mahkum olan kişinin hak yoksunluklarının otomatik olarak uygulanacağına da dikkat çekiyor. Temyiz itirazlarının reddedilmesi sonrasında kararın oybirliğiyle onaylandığı belirtiliyor.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 265/1, 62. maddeleri: İftira suçu
- TCK'nın 125/1-3-a, 125/4, 62. maddeleri: Hakaret suçu
- TCK'nın 267/1, 62. maddeleri: Direnme suçu
- TCK'nın 43/2. maddesi: Aynı nev'den birden fazla suçun işlenmesi durumunda ceza artırımı yapılması gerektiği hükmü
- TCK'nın 53/1. maddesi: Hapis cezasına mahkum olan kişinin hak yoksunluklarının otomatik olarak uygulanması gerektiği hükmü.

9. Ceza Dairesi 2014/5026 E. , 2014/10166 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : İftira, hakaret, direnme
Hüküm : 1- TCK"nın 265/1, 62. maddeleri uyarınca mahkumiyet
2- TCK"nın 125/1-3-a, 125/4, 62. maddeleri uyarınca mahkumiyet
3- TCK"nın 267/1, 62. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Görevi yaptırmamak için direnme ve hakaret suçlarının birden fazla kolluk görevlisine karşı hukuksal anlamda tek bir fiil ile gerçekleştirilmesi nedeniyle aynı nev"iden fikri içtimaın koşulları gerçekleşmiş olmasına karşın, sanık hakkında anılan suçlardan tayin olunan cezaların TCK"nın 43/2. maddesi ile arttırılması gerektiği gözetilmeden eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olması itibariyle, kararda belirtilmemiş olsa dahi, infaz aşamasında kendiliğinden dikkate alınması ve uygulanması mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 15.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.