Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Alacaklı vekili tarafından Adana 3.Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2002/859 esas, 2005/443 karar sayılı 22.06.2005 karar tarihli ilamına dayalı olarak ilamlı icra takibine geçildiği ve borçluya örnek 53 nolu icra emri tebliğ edildiği anlaşılmıştır.
Yargıtay 15.Hukuk Dairesi’nin 2005/5834 esas, 2006/5438 karar sayılı 02.10.2006 tarihli ilamı ile, davalının(borçlunun) temyiz isteminin tümden reddedildiği, davacının(alacaklının) temyiz itirazlarının ise kısmen kabul edilerek, ilamın faiz başlangıç tarihi yönünden alacaklı yararına kısmen bozulduğu anlaşılmaktadır.
Açık bir onama hükmü bulunmasa dahi taleplerden biri veya daha fazlası hakkındaki yerel mahkeme kararına ilişkin temyiz itirazları Yargıtay’ca ret edilmiş ve böylece kararın o bölümü bozma kapsamı dışında bırakılmış ise, ret edilen temyiz itirazlarının bulunduğu karar bölümü onanmış sayılır. (Pr.Dr.Baki Kuru Hukuk Muhakemeleri Usulü 4. baskı 1984 cilt 4, sahife 3421) (HGK 25.3.1992 tarih ve 1992/2-121 Esas, 1992/197 K.) (HGK. 23.10.2002 Tarih ve 2002/11-633 2002/847)
Somut olayda borçlunun temyiz itirazlarının  reddedilmesi ve hükmün alacaklı yararına bozulmuş olması karşısında, takip dayanağı ilamın takibe konulan halinin bozma kapsamı dışında kalarak onandığının kabulü gerekir.  Bu nedenle  alacaklının takibe devam etmesinde ve memurlukça borçlunun takibin durdurulmasına yönelik talebinin  reddine karar verilmesinde yasaya aykırılık bulunmamaktadır. O halde Mahkemece şikayetin reddi yerine yazılı gerekçe ile, kabulü ile takibin durdurulması yönünde hüküm tesisi isabetsizdir.
SONUÇ  : Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 29.05.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.