Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/7910 Esas 2020/6594 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 50/1.a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet
Temyiz Edenler : Sanık, mahalli Cumhuriyet savcısı

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı ve sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay günü saat 17.55 sıralarında sanığın sevk ve idaresindeki araç ile meskun mahalde, bölünmüş, üç şeritli, düz, kuru, asfalt kaplama yolda seyir halindeyken, ışıklara geldiğinde kırmızı ışıkta bekleyen araçları geç fark ederek önce ...."e ait araca çarptığı, bu aracın da önünde bulunan katılan ..."ın idaresindeki araca çarptığı, çarpmanın etkisi ile katılan ... ve yanında yolcu olarak bulunan katılan ..."ın basit tıbbi müdahale ile giderilecek şekilde yaralandıkları, kazanın meydana gelmesinde sanığın tam kusurlu, kazadan yaklaşık 2 saat sonra alınan doktor raporuna göre 2,66 promil alkollü olduğunun tespit edildiği olayda;
2,66 promil alkollü vaziyette araç kullanarak kazaya sebebiyet veren sanık hakkında TCK"nın 22/3. maddesinde tanımlı bilinçli taksir hükümlerinin uygulanmaması;
Kabule göre de;
Sanık hakkında hükmedilen 1 yıl hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi esnasında esas tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddelerine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet savcısı ve sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 01.12.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.