Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/760 Esas 2019/5197 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/760
Karar No: 2019/5197
Karar Tarihi: 17.07.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/760 Esas 2019/5197 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi, sanığın uyuşturucu madde bulundurmak suçundan mahkumiyetine hükmetti. Ancak, TCK'nın 191. maddesi ve aynı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası uyarınca yapılan uyarlama sonucunda, sanık hakkındaki mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteği reddedildi. Bunun nedeni, dava zamanaşımı süresinin dolmuş olmasıydı. Kararın verildiği tarih itibarı ile yapılan incelemede, sanık hakkındaki kamu davasının zamanaşımı nedeniyle düştüğü görüldü. Kanun maddeleri ise sırasıyla şunlardır: 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi, TCK'nın 191. maddesi, 85. maddesi, 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası, 5271 sayılı CMK’nın 223. maddesi'nin 8. fıkrası.

10. Ceza Dairesi 2019/760 E. , 2019/5197 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
1- Sanık ... hakkında verilen mahkûmiyet hükmüne yönelik temyiz isteğinin incelenmesinde:
Hükümden sonra 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesi ve aynı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası uyarınca uyarlama yapılması mümkün görülmüştür.
27.02.2008 günü sanık ve müdafiinin yüzüne karşı verilen hükmün, bir haftalık yasal temyiz süresi geçtikten sonra 31/12/2018 tarihinde sanık müdafii tarafından temyiz edildiği anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddeleri uyarınca temyiz isteğinin REDDİNE,
2- Sanık ... hakkında verilen mahkûmiyet hükmüne yönelik temyiz isteğinin incelenmesinde:
Karar tarihinden, temyiz incelemesinin yapıldığı tarihe kadar 5237 sayılı TCK’nın 66. maddesinin 1. fıkrasının (e) bendinde öngörülen 8 yıllık dava zamanaşımı süresinin dolduğu anlaşıldığından; diğer yönleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA; bozma sebebine göre, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesinin 1. fıkrası ve 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 5271 sayılı CMK’nın 223. maddesinin 8. fıkrası gereğince sanık hakkındaki kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE,
17/07/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.