Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, iş kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemlerine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacılar vekili ile davalı ... Genel Müdürlüğü vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dosya kapsamından davanın açıldığı Ankara 15. İş Mahkemesince yapılan inceleme neticesinde, yetkisizlik kararı verilmiş olup, iş bu yetkisizlik kararının davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 21. Hukuk Dairesi tarafından yapılan inceleme neticesinde, 20/04/2015 gün ve 2015/7450 Esas, 2015/8594 Karar sayılı ilam ile davalı ... Genel Müdürlüğü"nün yerleşim yerinin Ankara olması nedeniyle davanın esası hakkında bir karar verilmesi gerekirken, yerinde olmayan gerekçeyle yetkisizlik kararı verilmesinin hatalı olduğundan bahisle ilk derece mahkemesince verilen yetkisizlik kararının bozulduğu, ilk derece mahkemesince anılan bozma ilamına karşı direnme kararı verildiği, davacılar vekili tarafından temyiz edilen direnme kararının Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 27/01/2016 gün ve 2015/21-3504 Esas, 2016/92 Karar sayılı ilamı ile bozulduğu anlaşılmaktadır.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun açıklanan bozma ilamı üzerine davanın yargılaması yetkili Ankara 15. İş Mahkemesi tarafından yürütülmüş, 29/05/2018 gün ve 2016/328 Esas, 2018/494 Karar sayılı karar ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
İş bu kararın, davacılar vekili ile davalı ... Genel Müdürlüğü vekilince temyiz edilmesi üzerine dava dosyası temyiz incelemesi yapılmak üzere Dairemize gönderilmiştir.
6100 sayılı HMK"nun 373/4 maddesi; ""Yargıtay"ın bozma kararı üzerine ilk derece mahkemesince bozmaya uygun olarak karar verildiği takdirde, bu karar karşı temyiz yoluna başvurulabilir."" hükmünü,
Geçici 3/2 maddesi; "Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Kanunun 26.09.2004 tarihli ve 5236 sayılı Kanunla yapılan değişiklikten önceki 427 ila 454"üncü madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunur. Bu kararlara ilişkin dosyalar Bölge Adliye Mahkemelerine gönderilemez."" hükmünü içermektedir.
Yukarıda açıklanan yasa maddelerinin düzenleniş amacı, Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlara karşı Yargıtaya yapılmakta olan temyiz kanun yoluna başvurulmasını ve karar kesinleşinceye kadar iki dereceli kanun yolu denetiminin Yargıtay tarafından yapılmasını sağlamaktadır.
Diğer bir anlatımla, Yargıtay"ın verdiği bozma kararları üzerine verilen kararların tekrar Yargıtay denetiminden geçmesi, başka bir deyişle Yargıtay kararının istinaf yolu ile denetlenmesinin önüne geçilmesi amaçlanmıştır.
Somut uyuşmazlıkta, Ankara 15. İş Mahkemesinin yetkisi Yargıtay 21. Hukuk Dairesi ile Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nca belirlenmiş ve Yargıtay dosyadan elini çekmiştir. Bu aşamadan sonra, yetkili mahkeme tarafından esasa ilişkin yargılama yapılıp, karar verilmiştir.
Aleyhine kanun yoluna gidilen karar, Ankara 15. İş Mahkemesi"nin kararı olup, bu karar ile ilgili olarak Yargıtay"ın esas yönüyle herhangi bir denetimi söz konusu değildir.
Bu itibarla, 29/05/2018 tarihinde verilen ve daha önce Yargıtay denetiminden geçmeyen kararın kanun yolu denetimi ""İstinaf"" olup, görevli merciinin Ankara Bölge Adliye Mahkemesi olduğu anlaşıldığından, dosyanın Ankara Bölge Adliye Mahkemesi"ne gönderilmek üzere ilk derece mahkemesine İADESİNE, 15/12/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.