Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/7895 Esas 2020/6593 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/7895
Karar No: 2020/6593
Karar Tarihi: 01.12.2020

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/7895 Esas 2020/6593 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın kullandığı kamyonetle seyir halindeyken, karanlık ve düz bir yolda solundan geçmekte olan yaya ile çarpışması sonucu yayanın ölümüne neden olduğu ve mahkeme tarafından taksirle öldürme suçundan mahkumiyeti kararlaştırıldığı anlaşılmaktadır. Ancak, mahkeme kararı CMK’nın 231/11. maddesi uyarınca verilmiş ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleşmesinin ardından işlenen suçların kasten işlenebilen suçlardan olması gerektiği gözetilmemiştir. Bu nedenle, kararın bozulması ve yeniden yargılamayı gerektirmeyen bir şekilde düzeltilerek onanması kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri ise TCK'nın 85/1, 53 ve 53/6 maddeleri, CMK'nın 231/11, 1412 sayılı CMUK'un 321 ve 322 maddeleri olarak açıklanmıştır.

12. Ceza Dairesi 2019/7895 E. , 2020/6593 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 53, 53/6. maddeler uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yerel mahkemece, CMK’nın 231/11. maddesi uyarınca; hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleşmesine müteakip denetim süresi içerisinde işlenen suçun kasten işlenebilen bir suç olması gerektiği gözetilmeden, taksirle yaralama suçundan ötürü ihbarda bulunulduğu anlaşılmakla, bu hususun ihbar olunan mahkemece değerlendirilmesi gerektiğinden bozma sebebi yapılmamıştır.
Olay günü saat 16.30 sıralarında, sanığın sevk ve idaresindeki kamyonetle meskun mahalde, iki yönlü, 12 metre genişliğinde , aydınlatmalı, düz, eğimsiz, kuru, asfalt kaplama yolda seyir halindeyken istikametine göre yolun solundan sağına geçmekte olan yaya ...’ya çarparak ölümüne neden olduğu, kazanın meydana gelmesinde sanığın asli, ölen yayanın tali kusurlu olduğunun tespit edildiği olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinde tanımlı hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden taksirle yaralama suçundan hüküm kurulurken anılan madde ile sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün "3." fıkrasının hükümden çıkartılmak suretiyle; sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün; isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.