Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/649 Esas 2019/5193 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
10. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/649
Karar No: 2019/5193
Karar Tarihi: 17.07.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/649 Esas 2019/5193 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin uyuşturucu madde bulundurması suçundan mahkum edilmesine karar vermiştir. Sanık hakkında daha önce benzer bir suç dolayısıyla tedavi veya denetimli serbestlik tedbiri verilmemiştir. Bu nedenle, sanık için ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmıştır. Ancak sanık yükümlülüklerini yerine getirmediği için mahkumiyeti devam ettirilmiştir. Kararda belirtilen kanun maddeleri ise şöyledir:
- 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi ile değiştirilen TCK’nın 191. maddesinin 5. fıkrası: Sanık lehine uygulanmaya şartları
- 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası: Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında zamanaşımının durması
- 5237 sayılı TCK'nın 66. maddesinin 1. fıkrasının (e) bendi ile 2. fıkrası ve 67. maddesinin 4. fıkrası: Zamanaşımı süreleri.
10. Ceza Dairesi         2019/649 E.  ,  2019/5193 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkeme : Çocuk Mahkemesi
    Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
    Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

    Dosya incelendi.
    GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
    Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan ve tedbirin infazı sırasında yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus ile tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararının kesinleşmesini müteakip infazı ile ilgili olarak geçen 9 ay 22 günlük sürede zamanaşımının durması nedeniyle 5237 sayılı TCK’nın 66. maddesinin 1. fıkrasının (e) bendi ile 2. fıkrası ve 67. maddesinin 4. fıkrasında öngörülen sürelerin dolmadığı dikkate alınarak yapılan incelemede;
    Bozmaya uyulduğu,yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA,
    17/07/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.