... vekili avukat ... ile ... Turz. Tic. AŞ vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında ... 4. Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 5.3.2015 tarih ve 2014/1917-2015/440 sayılı hükmün taraflar avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.

KARAR

Davacı, davalı şirketten ailesi ile birlikte yapacağı ... seyahati için otelde konaklamak üzere iki dönem ikişer oda rezarvasyonu yaptırdığını, şirket yetkilisinin yapılan rezarvasyona ilişkin bilgi verdiğini, ve bu doğrultuda rezarvasyon ücretinin ödendiğini, ancak ödeme yapıldıktan sonra 19/01/2012 ile 02/02/2012 tarihlerini kapsayan odanın iki yataklı tek oda olduğunun beyan edildiğini, işlemin yanlışlığını fark etmesi üzerine davalı şirket yetkilisinin 467832 nolu değişikliğin yapılacağını beyan ederek şirket kaşesi ve imza ile belgelediğini, bu belgeye rağmen yanlışlığın düzeltilmesi için kendisinden 6.000,00 TL ek ücret istendiğini, tarafınca ek ücretin ödenmemesi nedeniyle 4 kişi olarak iki yataklı tek odada konaklamak zorunda kaldıklarını, sıkıntı ve eziyet çekerek mağdur edildiğini ileri sürerek maddi zarar karşılığı 493,00 TL maddi, 5.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiş, ıslahla maddi tazminat talebini 1.500,55 artırmıştır.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, 1.500,55 TL yönünden davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiş, davacı tarafından ise katılma yolu ile temyiz talebinde bulunulmuştur.
1-14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2015 tarihinden itibaren 2.080 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davalı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 2.080 TL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2-Davacı taraf katılma yoluyla temyiz talebinde bulunmuştur. Davacı mahkemenin gerekçeli kararı kendisine 02/10/2015 tarihinde tebliğ edilmiş olmasına rağmen süresinde temyiz ismeminde bulunmayıp sonradan davalının temyizine katılmak suretiyle temyiz dilekçesini vermiştir. Katılma yoluyla temyiz asıl temyiz talebine bağlıdır. Davalının temyiz dilekçesi miktar yönünden reddedildiğinden davalının da temyiz hakkı bulunmadığından katılma yolu ile temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenle davacının miktar yönünden; ikinci bentte açıklanan nedenle davalının katılma yoluyla temyiz talebinde bulunma hakkı ortadan kalktığından temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, 22/05/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.