Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2017/2947 Esas 2017/5159 Karar Sayılı İlamı

20. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2947
Karar No: 2017/5159
Karar Tarihi: 16.10.2017

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2017/2947 Esas 2017/5159 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçundan mahkûm olduğunu belirtti. Ancak, kesinleşen hükümde kanun yoluna başvuru süresinin belirtilmemesi nedeniyle kesinleşmenin usulüne uygun olmadığı ve infaz işlemlerinin hukuki geçerlilikten yoksun olduğu sonucuna varıldı. Sanık tarafından yapılan temyiz başvurusu, kanun maddelerine atıfta bulunularak incelendi ve mahkûmiyet kararının verildiği tarihten incelendiği tarihe kadar dava zamanaşımı süresinin dolduğu belirlendi. Bu nedenle, hüküm bozuldu ve sanık hakkındaki kamu davası, zamanaşımı nedeniyle düştü. İlgili kanun maddeleri ise şöyle; 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e, 5320 sayılı Kanun’un 8/1, 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddesi.

20. Ceza Dairesi 2017/2947 E. , 2017/5159 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Hüküm fıkrasında başvurulacak kanun yolunun, merciinin, başvuru şekli, süresi ve bu sürenin başlangıcının açıkça ve ilgiliyi yanıltmayacak biçimde gösterilmesinin gerektiği gözetilmeyerek; sanığın yüzüne karşı verilen 31.11.2007 tarihinde kesinleştirilen ve Ankara 5. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 22.11.2007 tarihli 2007/1086 esas ve 2007/775 karar sayılı kararında, kanun yoluna başvuru süresinin ne zaman başlayacağının gösterilmemesi nedeniyle kesinleşme işleminin usüle uygun olmadığı ve buna bağlı olarak kesinleşmeyen bu hükme ilişkin infaz işlemlerinin hukuki geçerlilikten yoksun olduğu anlaşılmakla; sanığın 29.03.2010 tarihli temyiz isteminin, Ankara 5. Sulh Ceza Mahkemesinin 22.11.2007 tarih, 2007/1086 esas ve 2007/775 karar sayılı ilk hükme yönelik olduğu kabul edilerek yapılan temyiz incelemesinde;
Mahkûmiyet kararının verildiği 22.11.2007 tarihinden hükmün incelendiği tarihe kadar 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e maddesinde öngörülen 8 yıllık dava zamanaşımı süresinin dolduğu, zamanaşımını kesen bir nedenin tespit edilemediği anlaşıldığından; hükmün BOZULMASINA; 5320 sayılı Kanun’un 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddelerinin verdiği yetkiye dayanılarak, 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddesi gereğince sanık hakkındaki kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 16.10.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.