Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2018/2380 Esas 2019/5185 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/2380
Karar No: 2019/5185
Karar Tarihi: 17.07.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2018/2380 Esas 2019/5185 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Salihli 5. Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkum edilmiş fakat önceden aynı suçtan dolayı verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirine uyulmamıştır. Bu nedenle, ilk olarak tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan ve uyarılara rağmen yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında, infaz dosyasının kapatılmasından sonra yargılamaya devam edilerek mahkumiyet hükmü verilmiştir. Temyiz itirazlarının reddedildiği kararda 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uyulduğu belirtilmiştir. Kanun maddeleri şunlardır:
- 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi: İşlenen suçun türü ve şahsi durumu nazara alınarak, uyuşturucu veya uyarıcı madde suçlarından dolayı cezaların infazında, tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanabilir.
- TCK'nın 191. maddesi: Uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanmak, bulundurmak veya satın almak suçtur.
- Denetimli Serbestlik Hizmetleri Yönetmeliği'nin 32, 42, 44, 47 ve 48. maddeleri: Denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına, denetim sürecine ve

10. Ceza Dairesi 2018/2380 E. , 2019/5185 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : SALİHLİ 5. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan ve bu tedbirin infazı sırasında uyarılara rağmen yükümlülüklerini ihlal eden sanık ile ilgili infaz dosyasının 05/03/2013 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Denetimli Serbestlik Hizmetleri Yönetmeliğinin 32, 42, 44, 47 ve 48. maddeleri gereğince kaydının kapatılması üzerine sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 17/07/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.