Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/1992 Esas 2019/13998 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1992
Karar No: 2019/13998
Karar Tarihi: 24.09.2019

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/1992 Esas 2019/13998 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, suça sürüklenen çocuğun MERNİS adresi belirtilmediği için yapılan tebligat işlemlerinin usule aykırı olduğu gerekçesiyle verilen kararın düzeltilmesine karar verildiği belirtiliyor. Kararda, Tebligat Kanunu'nun 10/2. maddesi ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsendiği ifade edilerek, önce bilinen en son adres esas alınarak normal tebligat çıkarılması gerektiği belirtiliyor. Çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde ise adres kayıt sistemindeki adresin bilinen en son adres olarak kabul edilerek, tebligatın buraya yapılması gerektiği vurgulanıyor. Kararda, Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesi gereğince yapılan tebligat işlemlerinin usule uygun olmaması halinde gerekçeli kararın usulüne uygun olarak tebliği yapılması gerektiği ve bu konuda belgelerin sunulması halinde temyiz dilekçesinin de incelenmesi gerektiği açıklanıyor. 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun ilgili maddeleri ile Tebligat Kanunu'nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi de belirtilerek detaylı ve açıklayıcı bir şekilde ekleniyor.

2. Ceza Dairesi 2019/1992 E. , 2019/13998 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10/2. maddesinin, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanunu"nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun’un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, Tebligat Kanunu"nun 23/1-8 ve Tebligat Kanunu’nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkânsızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği gözetilmeksizin, suça sürüklenen çocuk ...’in yokluğunda verilen kararın doğrudan “MERNİS adresi” ibaresi ile çıkarılan ve Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesi gereğince yapılan tebligat işlemlerinin usule aykırı olmasından dolayı suça sürüklenen çocuğa usulüne uygun olarak gerekçeli kararın (öncelikle bilinen en son adresine tebliğ yapılması, bu adreste tebligat yapılamaması halinde güncel MERNİS adresine tebliğ yapılmak suretiyle) tebliği ile buna ilişkin belgeler ve sunulması halinde temyiz dilekçesi de eklendikten ve bu konuda ek tebliğname düzenlendikten sonra incelenmek üzere İADESİNİN mahallince sağlanması için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 24.09.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.