Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/7053 Esas 2019/8815 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/7053
Karar No: 2019/8815
Karar Tarihi: 04.12.2019

Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/7053 Esas 2019/8815 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir suçlamanın özel belgede sahtecilik olduğu bir davada düşme kararı verilmesine karar verdi. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun daha önceki kararlarına atıfta bulunularak, düşme kararlarının 5271 sayılı CMK’nin 223. maddesinde sayıldığı ve temyiz edilebilirlik sınırının 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi gereğince belirlendiği belirtildi. Bu kararın, 1412 sayılı CMUK’nin 305. maddesinin 2. fıkrasının 1. bendine göre değerlendirilmesi gerektiği ifade edildi. Temyiz kesinlik sınırının 3000 TL'ye yükseltildiği belirtildi ve sanık hakkında ön ödeme olarak 1000 TL alındığı için, temyiz talebinin reddedildiği karara varıldı. Kararda geçen kanun maddeleri, CMK'nin 223 ve 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi, CMUK’nin 305. maddesinin 2. fıkrasının 1. bendi ve 1412 sayılı CMUK'nin 317. maddesi olarak belirtildi.

11. Ceza Dairesi 2018/7053 E. , 2019/8815 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Düşme

Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 31.12.2012 tarih, 2011/3-222 esas ve 2012/5, 25.09.2007 tarih ve 194-189, 27.12.2005 tarih ve 121-171 ile 16.12.1997 tarih ve 307-318 sayılı kararları başta olmak üzere birçok kararında da vurgulandığı üzere, ön ödeme sonucu verilen düşme kararları da 5271 sayılı CMK"nin 223. maddesinde sayılan hükümlerden olup, bu kararların temyiz edilebilirlik sınırı 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince hüküm tarihi itibariyle halen uygulanma zorunluluğu bulunan 1412 sayılı CMUK’nin 305. maddesinin 2. fıkrasının 1. bendine göre saptanması gerektiğinden, ön ödemeye esas alınan miktarın temyiz edilebilirlik sınırını belirleyeceği; 14.04.2011 tarih ve 27905 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"un geçici 2. maddesi uyarınca temyiz kesinlik sınırının 14.04.2011 tarihinden itibaren 3000 TL"ye çıkartılmış olması nedeniyle sanık hakkında 5809 sayılı yasaya muhalefet suçundan ön ödemeye esas alınan 1.000,00 TL"nin miktarı itibariyle belirtilen kesinlik sınırının altında kaldığı anlaşıldığından, sanık müdafinin temyiz talebinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 317. maddesi gereğince REDDİNE, 04.12.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.