Tehdit - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/10717 Esas 2020/8669 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/10717
Karar No: 2020/8669
Karar Tarihi: 02.07.2020

Tehdit - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/10717 Esas 2020/8669 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği kararda, sanık hakkında, müştekiye yönelik tehdit suçundan beraat ve müştekiye yönelik hakaret suçundan ise ceza verilmemesine karar verilmiştir. Ancak, hakaret suçu nedeniyle verilen karara temyiz itirazı olmuştur. Uzlaştırma hükümlerinin yeniden düzenlenmesi nedeniyle, hakaret suçu yönünden uzlaştırma önerisinde bulunulması gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, hüküm bozularak, sanığın hukuki durumunun uzlaştırma işlemi uygulanarak tekrar değerlendirilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Kararda 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaştırma hükümlerinin yeniden düzenlendiği, TCK'nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu ve TCK'nın 125. maddesi kapsamındaki hakaret suçunun ise, suç tarihi itibariyle 5271 sayılı CMK’nın 253/3-son cümlesi uyarınca tehdit suçuyla birlikte işlenmesi nedeniyle uzlaşma kapsamında bulunmadığı belirtilmiştir. Kararda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tekrar değerlendirilmesi gerektiği ifade edilmiştir.

4. Ceza Dairesi 2016/10717 E. , 2020/8669 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret
HÜKÜMLER : Beraat, ceza verilmesine yer olmadığı

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, müşteki ..."in 06/01/2015 tarihli oturumda davaya katılma talebi olduğunu beyan etmesine rağmen, bu konuda bir karar verilmemiş ise de; katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görmüş bulunan ve CMK"nın 260/1. maddesi gereğince hükmü temyize hakkı olduğu belirlenen müştekinin CMK"nın 237/2. maddesi uyarınca katılan, vekilinin de katılan vekili olarak kabulüne karar verilerek dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
A-Sanık ... hakkında, katılan sanık ..."e yönelik tehdit eyleminden dolayı verilen beraat kararına ve katılan sanık ... hakkında sanık ..."e yönelik hakaret suçundan dolayı verilen ceza verilmesine yer olmadığına dair karara karşı, katılan sanık ... müdafiinin temyiz itirazları yerinde görülmediğinden, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
B-Sanık ... hakkında katılan ..."e yönelik hakaret suçundan verilen ceza verilmesine yer olmadığına dair karara yönelik temyize gelince;
02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaştırma hükümlerinin yeniden düzenlenmesi, sanığa isnat edilen TCK"nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunması, TCK"nın 125. maddesi kapsamındaki hakaret suçunun ise, suç tarihi itibariyle 5271 sayılı CMK’nın 253/3-son cümlesi uyarınca tehdit suçuyla birlikte işlenmesi nedeniyle uzlaşma kapsamında bulunmadığının anlaşılması, ancak sanığa yükletilen tehdit suçundan beraat hükmü kurulması ve yeni düzenleme karşısında, hakaret suçu yönünden uzlaştırma önerisinde bulunulmasının gerektiği anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan ... vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 02/07/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.