Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2014/10951 Esas 2015/737 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 1. AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 13/03/2014
NUMARASI : 2013/396-2014/166

Taraflar arasında görülen yoksulluk nafakasının artırılması ve azaltılması davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı-k.davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı(karşı davalı); Kartal 5.Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 09/05/2002 tarih, 2001/570 Esas ve 2002/275 Karar sayılı kararıyla boşandıklarını, boşanma ilamı ile müvekkili lehine 75,00 TL yoksulluk nafakasına hükmedildiğini, mahkemece daha önce verilen yoksulluk nafakasının Pendik 1. Aile Mahkemesi"nin 29/09/2011 tarih, 2009/95 Esas ve 2011/878 Karar sayılı kararıyla 340,00 TL"ye yükseltildiğini, hükmedilen nafakanın yetersiz kaldığını öne sürerek, yoksulluk nafakasının aylık 840,00 TL"ye yükseltilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı (karşı davacı) vekili; asıl davanın reddine karar verilmesini istemiş, karşı dava olarak da yoksulluk nafakanın tamamen kaldırılması veya 50,00 TL"ye indirilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece; asıl davanın kısmen kabulüne, davacı lehine hükmedilen 340,00 TL yoksulluk nafakasının dava tarihinden itibaren 100,00 TL daha arttırılarak aylık 440,00 TL"ye çıkartılmasına; karşı davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı (karşı davacı) vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, sair temyiz itirazları yerinde değildir.
TMK. nun 176/4. maddesine göre; tarafların mali durumlarının değişmesi veya hakkaniyetin gerektirdiği hallerde iradın arttırılması veya azaltılmasına karar verilebilir.
Yukarıda sözü edilen yasal düzenlemeye göre iradın arttırılması veya azaltılması için ya tarafların mali durumlarının değişmesi veya hakkaniyetin bunu zorunlu kılması gerekmektedir. Bu doğrultuda yerleşen Dairemiz uygulamasına göre; nafaka alacaklısı davacının ihtiyaçları ile nafaka yükümlüsü davalının gelir durumunda, nafakanın takdir edildiği tarihe göre olağanüstü bir değişiklik olmadığı takdirde; yoksulluk nafakası TÜİK’in yayımladığı ÜFE oranında artırılmalı ve böylece taraflar arasında önceki nafaka takdirinde sağlanan denge korunmalıdır.
Somut olayda; tarafların ekonomik ve sosyal durumlarında, nafakanın yeniden belirlendiği artırım davasından sonra olağanüstü bir değişiklik olduğu ileri sürülmemiştir.
O halde; yoksulluk nafakasının niteliği ve yeniden belirlendiği tarih gözetilerek, nafakanın TÜİK’in yayınladığı ÜFE oranında artırılması suretiyle dengenin yeniden sağlanması gerekirken yanılgılı değerlendirme ile yüksek nafaka takdiri doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 15.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.