MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK’nın 157/1,52, 53, 58. maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığa atılı dolandırıcılık suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaşma bürosuna tevdii edildiği ancak; uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın, katılanın işyerine gelerek kendisini doktor olarak tanıtttığı ve ele geçirilemeyen pratisyen doktor kartını göstererek katılanın güvenini kazandığı, farklı tarihlerde katılanın iş yerinden ev araç gereçleri ve eşyaları aldığı, bedelini ayda 500 ile 1000 TL şeklinde ara ödemeler halinde yapacağını söylediği ancak hiç bir ödeme yapmadan kayıplara karıştığı ve katılanın bu şekilde dolandırıldığı iddia olunan olayda;
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre, sair temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddi, ancak;
Gerekçeli karara göre, katılan ve tanık beyanlarının hükme esas alınmış olması karşısında, CMK"nın 7.maddesi ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun ilgili kararı gereğince, yenilenmesi mümkün olmayanlar dışında, görevli olmayan mahkemece yapılan işlemler hükümsüz olacağından, katılan ... ve tanıklar Özer ve Deniz"in çağrılıp beyanları yeniden tespit edilmeden eksik inceleme sonucu karar kurulması,
Kabule göre de;
1)Sanığın, 5237 sayılı TCK"nın 43/1. maddesi kapsamında, aynı suç işleme kararıyla Kanun"un aynı hükmünü değişik zamanlarda birden fazla kez ihlal ederek haksız menfaat temin etmiş olması karşısında, zincirleme suç hükümlerinin uygulanmayarak eksik ceza tayin edilmesi,
2)Sanık hakkında tekerürre esas alınan Düzce 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2002/280 Esas, 2002/294 Karar sayılı ilamına konu olan dolandırıcılık suçunun, hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanun"u ile Bazı Kanunlar"da Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma kapsamında bulunması karşısında, öncelikle tekerrüre esas alınan ilam sebebi ile uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı araştırılıp tekerrüre esas olmaması halinde adli sicil kaydındaki diğer ilamlar incelenerek tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, aynı kanunun 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı bakımından kazanılmış hakkın gözetilmesine, 05/10/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.