Tehdit - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/10749 Esas 2020/8660 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/10749
Karar No: 2020/8660
Karar Tarihi: 02.07.2020

Tehdit - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/10749 Esas 2020/8660 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesinde görülen bir davada, sanık hakkında tehdit ve hakaret suçlamalarıyla açılan davanın sonucunda beraat kararı verildi. Ancak hakaret suçlaması için sanığa ceza verilmesine yer olmadığına karar verildi. Kararda, kanun maddeleri ve uzlaştırma işlemleri hakkında detaylı açıklamalar yapıldı. Sanığın tehdit suçu için uzlaştırma kapsamında bulunmasına rağmen hakaret suçu için uzlaştırma önerisinde bulunulmaması hatalı bulundu. Bu nedenle, kararın bozulması ve yargılamanın bozma öncesindeki aşamadan başlayarak yeniden değerlendirilmesi kararlaştırıldı. Kanun maddeleri olarak, Türk Ceza Kanunu'nun 2 ve 7. maddeleri ve CMK'nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkrası belirtilmiştir.

4. Ceza Dairesi 2016/10749 E. , 2020/8660 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret
HÜKÜMLER : Beraat, ceza verilmesine yer olmadığı

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
A-Sanık hakkında tehdit suçundan verilen beraat kararının temyizinde;
Eyleme ve yükletilen suça yönelik, katılan ..."un temyiz itirazları yerinde görülmediğinden, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
BSanık hakkında hakaret suçundan verilen ceza verilmesine yer olmadığına dair karara yönelik temyize gelince;
1-Sanığın, katılana hitaben gönderdiği kabul edilen mesajlarda geçen “Sen böyle erkeksin, önce evindeki mobilyaların ve yattığın yatağın parasını vermeden kurtulamazsın”, “... benim paramı vermeden bu iş kolay kapanması zor ben evine gelir parayı yine isterim” şeklindeki sözlerin, muhatabın onur, şeref ve saygınlığını rencide edici boyutta olmayıp, rahatsız edici kaba söz niteliğinde olduğu ve dolayısıyla hakaret suçunun unsurları itibariyle oluşmadığı gözetilmeden, sanığın beraati yerine ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi,
2-Kabule göre de; 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaştırma hükümlerinin yeniden düzenlenmesi, sanığa isnat edilen TCK"nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunması, hakaret suçunun ise, suç tarihi itibariyle 5271 sayılı CMK’nın 253/3-son cümlesi uyarınca tehdit suçuyla birlikte işlenmesi nedeniyle uzlaşma kapsamında bulunmadığının anlaşılması, ancak sanığa yükletilen tehdit suçundan beraat hükmü kurulması ve yeni düzenleme karşısında, hakaret suçu yönünden uzlaştırma önerisinde bulunulmasının gerektiği anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan ..."un temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 02/07/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.