Görevli zabıta memuruna zor kullanarak karşı koymak ve mala zarar verme suçlarından sanık ..."nın, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 258/1, 55/3 ve 647 sayılı Cezaların İnfazı Hakkında Kanun"un 4/1. maddeleri gereğince neticeten 1.440,00 ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 151/1, 31/3 ve 52 maddeleri uyarınca neticeten 1.200,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Kayseri 2. Asliye Mahkemesinin 19/07/2012 tarihli ve 2012/188 Esas, 2012/598 sayılı Kararının itiraz edilmeden kesinleşmesini müteakip, sanığın deneme süresi içerisinde yeni bir suç işlemesi nedeniyle yapılan ihbar üzerine, hükmün açıklanması ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 151/1, 31/3 ve 52 maddeleri uyarınca 1.200,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Kayseri 2. Asliye Mahkemesinin 29/03/2018 tarihli ve 2018/77 Esas, 2018/209 sayılı Kararını kapsayan dosya incelendi.
Dosya kapsamına göre, suça konu eylem tarihinin 22/02/2005 olduğu ve yargılama konusu mala zarar verme suçunun 765 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 102/4 ve 104/2. maddelerine göre 7 yıl 6 aylık olağanüstü dava zamanaşımı süresine tâbi olduğu, sanık hakkında verilen 19/07/2012 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının 05/10/2012 tarihinde kesinleşmesi ile 3 yıllık denetim süresinin başladığı ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/8. maddesinin son cümlesi gereği dava zamanaşımının durduğu, ancak sanığın denetim süresi içinde 13/06/2013 tarihinde yeni bir kasıtlı suç işlediği ve bu suça ilişkin mahûmiyet hükmünün de kesinleşmiş olması karşısında önceki hükmün açıklanmasının gerekeceği, buna göre hükmün açıklanmasının geri bırakılması ile duran zamanaşımının denetim süresinde işlenen yeni suç tarihinden itibaren yeniden işlemeye başlayacağı cihetle, sanık hakkındaki dava zamanaşımının durma ve yeniden başlama süreleri dikkate alındığında hükmün açıklanma tarihi olan 29/03/2018 itibari ile mala zarar verme suçu yönünden dava zamanaşımı süresinin dolmuş olduğu gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı CMK.nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü"nün 13.02.2019 gün ve 889 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 25.02.2019 gün ve KYB/2019-18082 sayılı ihbarnamesi ile dairemize tevdii kılınmakla incelendi.


TÜRK MİLLETİ ADINA

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Suça sürüklenen çocuğa yüklenen görevli zabıta memuruna zor kullanarak karşı koymak suçunda yasa maddelerinde öngörülen cezalarının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu suç tarihinde yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK.nın 102/4 ve 104/2. maddelerinde belirlenen 7 yıl 6 aylık dava zamanaşımının hükmün açıklanmasının geri bırakılması nedeniyle durduğu 8 ay 8 günlük süre de eklendiğinde 22.02.2005 olan suç tarihinden 29.03.2018 tarihli hüküm tarihine kadar geçtiği gözetilerek; davanın zamanaşımı nedeniyle düşürülmesine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
Hususuna yönelik olarak kanun yararına bozma isteminde bulunulup bulunulmayacağının takdiri için dosyanın Adalet Bakanlığına sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na TEVDİİNE, sonucuna göre diğer kanun yararına bozma isteminin incelenmesine, 13.01.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.