Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/12995 Esas 2019/8794 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/12995
Karar No: 2019/8794
Karar Tarihi: 04.12.2019

Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/12995 Esas 2019/8794 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında özel belgede sahtecilik suçundan mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak, suçun niteliği ve kanun maddeleri hakkında yanılgıya düşülerek sanığın mahkumiyetine karar verilmiştir. Elektronik Haberleşme Kanunu'na muhalefet suçu oluştuğu göz önüne alınarak yargılamaya yeniden başlanması gerekiyor. Kararda incelemeye alınan kanun maddeleri 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 63. maddesinin 10. fıkrası, 56. maddesinin 2. ve 5. fıkraları ile TCK'nin 207. maddesi ve 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi olarak belirtilmiştir.

11. Ceza Dairesi 2017/12995 E. , 2019/8794 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz nedenlerinin reddine; ancak:
Suç tarihinden önce 10.11.2008 tarih ve 27050 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6518 sayılı Kanun’un 104 ve 105. maddeleri ile değişik 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 63. maddesinin 10. fıkrası ile yaptırıma bağlanan, aynı Kanun’un 56. maddesinin 2. fıkrasındaki "İşletmeci veya adına iş yapan temsilcisine abonelik kaydı sırasında abonelik bilgileri konusunda gerçek dışı belge ve bilgi verilemez" ve 5. fıkrasındaki "Gerçeğe aykırı evrak düzenlemek veya değiştirmek suretiyle kişinin bilgi ve rızası dışında tesis edilmiş olan abonelikler kullanılamaz" hükümleri ile TCK"nin 7. maddesi karşısında; özel hüküm niteliğinde bulunan 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanununa muhalefet suçunu oluşturduğu gözetilerek ve sanığa ön ödeme önerisinde bulunularak sonucuna göre hukuki durumunun takdiri gerekirken suç vasfında yanılgıya düşerek TCK’nin 207. maddesi uyarınca mahkumiyetine karar verilmesi, yasaya aykırı;
Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz talepleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 04.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.