Nitelikli dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/7151 Esas 2020/9303 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/7151
Karar No: 2020/9303
Karar Tarihi: 05.10.2020

Nitelikli dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/7151 Esas 2020/9303 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İstanbul 18. Ağır Ceza Mahkemesi, sanığın nitelikli dolandırıcılık suçundan mahkumiyet hükmü vermiştir. Sanığın bu hükmü istinaf etmesi üzerine, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 22. Ceza Dairesi, istinaf başvurusunu esastan reddetmiştir. Sanık, bu kararı temyiz etmiştir. Ancak, hükmolunan cezaların miktarı göz önüne alındığında, beş yıldan az hapis cezaları ile adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusu esastan reddedileceğinden, temyiz istemi reddedilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri: Türk Ceza Kanunu’nun 158/1-f, 62, 52, 53, 58. Uygulanacak kanun maddesi: Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 286/2-a, 298.

15. Ceza Dairesi 2020/7151 E. , 2020/9303 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık
HÜKÜM : İstanbul 18. Ağır Ceza Mahkemesinin 29/06/2017 tarih, 2016/142-2017/262 E-K sayılı TCK 158/1-f, 62, 52, 53, 58 maddeleri gereğince verilen mahkumiyet hükmüne yönelik istinaf başvurusunun CMK 280/1-a maddesi gereğince esastan reddi

Nitelikli dolandırıcılık suçundan verilen mahkumiyet hükmü hakkında sanık tarafından istinaf başvurusunda bulunulmasından sonra, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 22. Ceza Dairesi tarafından başvurunun esastan reddine dair kurulan hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 22. Ceza Dairesi’nin temyiz talebinin reddine dair verdiği ek karar sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Hükmolunan cezaların miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK"nın 286/2-a maddesi gereğince, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığı anlaşılmakla, temyiz isteminin reddine dair 17/06/2019 tarih ve 2018/741-2018/1124 E-K sayılı ek kararda bir isabetsizlik görülmediğinden, bu karara yönelik sanığın temyiz isteminin 5271 sayılı CMK"nın 298. maddesi uyarınca REDDİNE, 05/10/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.