Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/42779 Esas 2015/26407 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak


YARGITAY İLAMI

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davalı ... Ltd. Şti. tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşılmakla, dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalı ... Ltd Şti’ nin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2- Davacı, iş akdinin işveren tarafından haksız olarak feshedildiğini bildirerek hak etmiş olduğu kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, ulusal bayram genel tatil ve hafta tatili ücret alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalılar ayrı ayrı verdikleri cevap dilekçeleri ile davanın reddi gerektiğini savunmuşlardır.
Mahkemece, toplanan deliler ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Somut olayda, davacı temizlik işçisi olarak çalışmış olup hafta içi 08.00-17.00 saatleri arasında, cumartesi ise 08.00-13.00 saatleri arasında çalıştığını ancak çoğu itibari ile 1-2 saat fazla çalışarak günü tamamladığını ve ayda 2 kez Pazar günleri çalışma yaptığını iddia ederek fazla çalışma ve hafta tatil ücret alacağı talebinde bulunmuştur.
Mahkemece tanık beyanlarına göre hesap yapan bilirkişi raporuna itibarla davacının fazla çalışma ve hafta tatili ücret alacakları hüküm altına alınmıştır.
Dosya kapsamında yer alan ve davacı tarafından imzalı olan bir kısım izin isteği belgelerinde davacının yıllık izin dışında mesai izni adı altına izin kullandığı anlaşılmıştır. Mahkemece davacıdan bu izin belgelerinde belirtilen “ mesai izni” olarak kullandığı izinleri neyin karşılığı olarak talep edip kullandığı bir başka ifadeyle mesai izni kavramından neyi kastettiği açıklattırılıp kullanılan toplamda 25,5 gün karşılığı mesai izninin buna göre değerlendirilmesi gerekirken bu belgelerin mahkemece hiç dikkate alınmaması bozma sebebidir.
3-Taraflar arasında davacının yıllık izin ücreti konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
6100 sayılı HMK’nun 26. maddesinde hâkimin, tarafların talepleriyle bağlı olduğu, talepten fazlasına veya başka bir şeye karar veremeyeceği belirtilmiştir.
Davacı dava dilekçesi ile yıllık izin ücret alacağı talebinde bulunmamasına rağmen HMK’nun 26.maddesine aykırı bir biçimde talep aşılarak mahkemece davacının yıllık izin ücret alacağının hüküm altına alınmış olması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
O halde davalı ... Ltd. Şti."nin bu yönlere ilişkin temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalı ... Ltd. Şti."ne iadesine, 23.12.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.