Mahkemesi :Ceza Dairesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Dava Tarihi : 24/11/2017
Hüküm : Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin Hatay 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 29/11/2017 tarihli, 2017/353 - 2017/305 sayılı hükmünün kaldırılarak, davacının tazminat talebinin kısmen kabulü ile 21.042,78 TL maddi ve 25.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin Hatay 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 29/11/2017 tarihli, 2017/353 - 2017/305 sayılı hükmünün kaldırılarak, davacının tazminat talebinin kısmen kabulü ile 21.042,78 TL maddi ve 25.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin Adana Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin 07/11/2018 tarihli, 2018/142 - 2018/2453 sayılı kararı davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Davalı vekilinin, davacı vekilinin temyiz dilekçesinin kendisine tebliği üzerine süresinde verdiği cevap dilekçesinde hükme ilişkin itirazlarını bildirerek katılma yoluyla temyiz isteminde bulunduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin yerinde görülmeyen sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Davacının gözaltına alınarak tutuklandığı tarihler dikkate alındığında 5320 sayılı Kanunun 6/1. maddesine göre, tazminat isteminin 5271 sayılı CMK"nın 141. - 144. maddeleri hükümlerine göre incelenip karara bağlanması gerektiği ve 5271 sayılı CMK"nın 142/1. maddesinde koruma tedbirleri nedeniyle tazminat istemlerinin her halde karar veya hükümlerin kesinleşme tarihini izleyen bir yıl içinde dava konusu edilebileceğinin belirtildiği, bu kapsamda; tazminat talebinin dayanağı olan Gaziantep 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 29/05/2015 tarihli, 2015/111 - 2015/225 sayılı kararı ile davacının uyuşturucu veya uyarıcı madde ticareti yapma veya sağlama suçundan beraatine hükmolunduğu, beraat hükmünün 08/06/2015 tarihinde kesinleştiği, dosya içeriğine göre davacının daha önce beraat hükmünü veren mahkemeye başvurduğuna ve bunun üzerine beraat hükmünün henüz kesinleşmediği yönünde yanıltıldığına ilişkin bir iddia ve belge bulunmadığı dikkate alındığında, davanın beraat hükmünün kesinleşme tarihini izleyen bir yıllık hak düşürücü süre geçtikten sonra 24/11/2017 tarihinde açıldığı gözetilerek, süresinde açılmaması nedeniyle istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, açıklanan nedenle isteme uygun olarak, Adana Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 07/11/2018 tarihli, 2018/142 - 2018/2453 sayılı hükmünün 5271 sayılı CMK"nın 302/2. madde ve fıkrası uyarınca BOZULMASINA; bozma kararı doğrultusunda işlem yapılmak üzere 5271 sayılı CMK"nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 304/2-b. maddesi uyarınca, dosyanın gereği için Adana Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 30/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.