5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanununa muhalefet suçundan sanık ..."ın, anılan Kanunun 3/5, 3/10, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 62. ve 52/2. maddeleri uyarınca 2 yıl 6 ay hapis ve 1.240,00 Türk lirası adlî para cezaları ile cezalandırılmasına dair Muş 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 05/10/2017 tarihli ve 2017/97 esas, 2017/298 sayılı kararının, Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesinin 22/06/2018 tarihli ve 2017/2727 esas, 2018/1186 sayılı kararı ile istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilerek kesinleşmesini müteakip, sanık müdafii tarafından yapılan yargılamanın yenilenmesi talebinin reddine ilişkin Muş 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 07/09/2018 tarihli ve 2017/97 esas, 2017/298 sayılı ek kararına yönelik itirazın reddine dair mercii Muş 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 19/09/2018 tarihli ve 2018/537 değişik iş sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığından verilen 13/01/2021 tarihli kanun yararına bozma istemini içeren dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 29.01.2021 tarihli ve KYB. 2021-7071 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Mezkür ihbarnamede;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 23/3. maddesinde yer alan “Yargılamanın yenilenmesi hâlinde önceki yargılamada görev yapan hâkim aynı işte görev alamaz” şeklindeki düzenleme ile aynı Kanunun 318/1. maddesinde ki “Yargılamanın yenilenmesi istemi, hükmü veren mahkemeye sunulur. Bu mahkeme, istemin kabule değer olup olmadığına karar verir.” biçimindeki düzenleme karşısında, ilk kararı veren hâkimin olayla ilgili kanaatinin oluştuğu, görüşünün ilk hükümle belirginleştiği, yeniden yargılama aşamasında ya da bu aşamaya götürecek talebin kabule değer olup olmadığına dair vereceği kararda önceki kanaat ve görüşünün etkisi altında kalabileceği, bu nedenle adil yargılama hakkının bir uzantısı olarak olaya tamamen yabancı, farklı bir hâkimin, yargılamanın yenilenmesi talebini incelemesi gerektiği, somut olayda ise Muş 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 05/10/2017 tarihli kararında hâkim olarak görev yapan Yasemin Çakır’ın yargılamanın yenilenmesi talebinin reddine de karar veren hakim olduğu gözetilmeden, itirazın bu yönden kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmemiş ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozmaya atfen ihbar olunmuş bulunmakla Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Her ne kadar Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Gertel Müdürlüğünün talebine istinaden, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca Muş 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 07.09.2018 tarih ve 2017/97 esas, 2017/298 karar sayılı ek kararına yönelik itirazın reddine dair merci Muş 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 19.09.2018 tarih ve 2018/537 değişik iş sayılı kararı aleyhine 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunun 309. maddesi uyarınca Kanun Yararına bozulması talebinde bulunulmuş ise de;
Aynı karara karşın daha önceden yine Adalet Bakanlığının Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 03.03.2019 tarihli talebine istinaden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 12.04.2019 tarih ve K.Y.B. 2019-38138 sayılı ihbarnamesi üzerine Dairemizin 02.05.2019 tarih ve 2019/2282 esas 2019/31082 karar sayılı ilamı ile sözkonusu Muş 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 19.09.2018 tarihli ve 2018/537 D.İş sayılı kararının CMUK"nun 309. maddesi uyarınca bozulmasına karar verilmiş olup, yeniden gelen bu talebin daha önceden Kanun Yararına Bozma kararı verilen Muş 2. Ağır Ceza Mahkemesi"nin aynı kararına karşı tekrar talepte bulunulmuş olması ve bu konuda verilmiş bir karar bulunması nedeniyle YENİDEN KARAR VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 08.03.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.