13. Hukuk Dairesi Esas No: 2017/4803 Karar No: 2017/5959 Karar Tarihi: 11.05.2017
Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2017/4803 Esas 2017/5959 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davalı, davacının alacağını tahsil etmek isteği nedeniyle mahkemeye başvurmuş ve mahkeme davayı kabul etmiştir. Ancak davalı, kararı temyiz etmiştir. Ancak, 14.7.2004 tarihli ve 5219 sayılı yasayla değiştirilen HUMK'nun 427/2 maddesi uyarınca temyiz masrafları sınırı 1.000.000.000 TL olup, 5236 sayılı yasa uyarınca 1.1.2016 tarihinden itibaren 2.190,00 TL'ye çıkarılmıştır. Temyiz edilen bölüm 2.190,00 TL'yi geçmediği için, davalının temyiz hakkı yoktur. Bu nedenle, temyiz dilekçesinin reddi gerekmektedir. Karar düzeltme yolu da kapalıdır. Kanun maddeleri: HUMK 427/2, 5236 sayılı yasa, HUMK 440/III-1.
13. Hukuk Dairesi 2017/4803 E. , 2017/5959 K.
"İçtihat Metni"
... vekili avukat ... ile ... Parke Ve Orman Ürünleri San. Tic. Ltd. Şti. vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında ... Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 27/04/2016 gün ve 2014/605-2016/354 sayılı hükmün davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu. KARAR Davacı, davalıdan alacağının tahsilini istemiş, mahkemece 1217,25 TL üzerinden davanın kabulüne karar verilmiş hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir. 14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2016 tarihinden itibaren 2.190,00 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davalı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 2.190,00 TL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 11/05/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.