MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, kasten yaralama, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat



Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, sanıklar ... ve ... müdafiinin temyiz isteğinin vekalet ücretine yönelik verilen ek kararla sınırlı olduğu belirlenerek dosya görüşüldü:
A-Yerel Mahkemenin 20/01/2015 tarihli kararı ile dosyadan el çektikten sonra vermiş olduğu kararda değişiklik yapamayacağı, bu nedenlerle 18/06/2015 tarihli ek kararının yok hükmünde olduğu anlaşıldığından, sanıklar ... ve ... müdafiinin temyiz davası isteği hakkında bir KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA,
B-Sanık ... hakkında kasten yaralama ve mala zarar verme, sanık ... hakkında katılan ..."ya yönelik kasten yaralama ile sanık ... hakkında katılan ..."ya yönelik kasten yaralama suçlarından dolayı kararda öngörülen cezaların nitelik ve niceliklerine göre, verildikleri tarih itibariyle hükümlerin temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca tebliğnameye uygun olarak katılan sanık ... ile katılan ..."nın TEMYİZ İSTEKLERİNİN REDDİNE,
C-Sanıklar ..., ... ve ... hakkında katılan ..."ya yönelik kasten yaralama suçlarından kurulan beraat hükümleri ile Sanık ... hakkında tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Sanıklar ..., ... ve ... hakkında katılan ..."ya yönelik kasten yaralama suçlarından kurulan beraat hükümleri yönünden;
Eylemlere ve yükletilen suçlara yönelik, katılan ..."nın temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA
2-Sanık ... hakkında tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyize gelince;
a-02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK"nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
b-Kabule göre de;
Sanığın katılana yönelik, kasten yaralama eylemini haksız tahrik altında gerçekleştirdiği kabul edilerek TCK"nın 29. maddesi uyarınca cezasında indirime gidilmesine karşın, tehdit suçunda haksız tahrik hükmünün gerekçe gösterilmeksizin uygulanmaması suretiyle çelişki yaratılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."nın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 01/07/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.