Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/7577 Esas 2020/6512 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/7577
Karar No: 2020/6512
Karar Tarihi: 30.11.2020

Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/7577 Esas 2020/6512 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi         2019/7577 E.  ,  2020/6512 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : Taksirle Yaralama
    Hüküm : TCK"nın 89/4, 62/1, 53/1-2. maddeleri uyarınca mahkumiyet

    Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Dosya kapsamına göre; sanığın idaresindeki römork takılı traktör ile yerleşim yeri dışında, iki şeritli, iki yönlü, sathi kaplama, hız limitinin 90 km/s olduğu, düz, eğimli, aydınlatmasız yolda, yağışlı havada gece vakti seyir halindeyken aracının arızalanması sebebiyle yolun sağına, şağ şeride taşacak şekilde aracını park etmesinin ardından, aynı istikamette seyir halinde olan katılan sanığın idaresindeki minibüsle sanığın aracına arkadan çarpması şeklinde meydana gelen ve sanığın asli kusurlu olarak bir kişinin sabit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde, bir kişinin kemik kırığı ve orta derecede fonksiyon kaybı olacak şekilde, bir kişinin de 6. derece kemik kırığı, duyu kaybı ve işlev zayıflaması olacak şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda;
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    1)CMK"nın ""Hükmün gerekçesinde gösterilmesi gereken hususlar"" başlıklı 230. maddesinin 1-d bendinde; cezanın ertelenmesine, hapis cezasının adlî para cezasına veya tedbirlerden birine çevrilmesine veya ek güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına veya bu hususlara ilişkin istemlerin kabul veya reddine ait dayanakların gerekçede gösterilmesi gerektiği düzenlemesine yer verilmiş; yine Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 27.09.2018 tarihli ve 2015/4-1163 Esas-2018/382 Karar sayılı ilamında belirtildiği üzere; hüküm bölümünde CMK"nın 230. ve 232. maddeleri uyarınca cezanın ertelenmesine, hapis cezasının adli para cezası veya tedbirlerden birine çevrilmesine veya ek güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına ya da bu hususlara ilişkin taleplerin kabul veya reddine ait dayanakların açıkça gösterilmesi zorunluluğu bulunmakta olup; dosya içeriğine göre, lehe hükümler istemi bulunan sanık hakkında, hapis cezasının seçenek yaptırımlara çevrilmesinin düzenlendiği TCK"nın 50. maddesi hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı karar yerinde tartışılmadan hüküm kurulması suretiyle CMK"nın 230/1-d maddesine aykırı davranılması;
    2) 5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden taksirle yaralama suçundan hüküm kurulurken anılan madde ile sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
    Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 30/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.