4733 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2016/12258 Esas 2020/3796 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/12258
Karar No: 2020/3796
Karar Tarihi: 11.03.2020

4733 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2016/12258 Esas 2020/3796 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, 4733 sayılı Kanuna muhalefet suçundan dolayı sanık hakkında hükümlülük, erteleme ve müsadere cezası verilmesi gerektiğine karar vermiştir. Ancak sanığın hükümlülük kararının açıklanmasının geriye bırakılması talebine ilişkin detaylı bilgi verilmemiş ve süre verilmeden direk olarak hükümlülük kararının açıklanmasının geriye bırakılması talebinin reddedildiği belirtilmiştir. Mahkeme kararında, sanığın yurt dışından getirilen eşyanın gümrük vergileri ve diğer vergi yüklerini ödememesi sebebiyle kamu zararının meydana geldiği ve sanığın bu zararı karşılamadığı gerekçesiyle hükümlülük kararının açıklanmasının geriye bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi de yer almıştır. Ancak bu gerekçelerin yasal dayanağı olmadığı gerekçesiyle mahkeme kararı bozulmuştur.
Kararda yer alan kanun maddeleri:
- 4733 sayılı Kanun
- CMK'nun 231. maddesi
- TCK'nun 62. maddesi
- TCK'nun 52/2. maddesi
- TCK'nun 50/1-a ve 52/1. maddeleri
- Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı
- TCK'nun 53. maddesi
- 5607 sayılı Yasa
- CMUK'nun 321. maddesi

7. Ceza Dairesi 2016/12258 E. , 2020/3796 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, erteleme, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
CMK"nun 231. maddesinde düzenlenen hükmün açıklanmasının geriye bırakılması müessesesine engel hali bulunmayan sanığın talimatla alınan savunmasında, hükmün açıklanmasının geriye bırakılması müessesesinden yararlanmak istediğini beyan ettiği ve talimatta ödenmesi gereken zarar miktarı bildirilmediği gibi, ekinde KEMT varakası bulunmadığı da nazara alınarak, kaçakçılık suçlarında yasal olmayan yollardan yurda getirilen veya yurt içinde alım satıma konu edilen eşyanın, ithalinde öngörülen gümrük vergileri ile diğer eş etkili vergiler ve mali yüklerin ödenmemesi nedeniyle, yoksun kalınan miktarın kamu zararı olduğu ve bu zararın ödenmesi için süre verilerek sonucuna göre gerektiğinde CMK"nun 231/9. maddesi de gözetilerek bir karar verilmesi gerekirken, "Sanığın kurumun zararını karşılamadığı anlaşılmakla şartları oluşmadığından sanık hakkında CMK"nun 231. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına" şeklindeki hatalı ve yasal olmayan gerekçelerle 5271 sayılı CMK"nun 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Kabule göre ise;
1. Sanık hakkında takdiri indirim uygulama maddesi olan TCK"nun 62. maddesinin ilgili fıkrası gösterilmemek suretiyle CMK"nun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
2. Gün adli para cezasının paraya çevrilmesi sırasında uygulama maddesinin TCK"nun 52/2. maddesi yerine TCK"nun 50/1-a ve 52/1. maddelerinin yazılması suretiyle CMK"nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
3. 24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Sanık hakkında verilen ve ertelenen hapis cezasının kanuni sonucu olarak TCK"nun 53/1-c bendinde yer alan hak yoksunluklarının kendi altsoyu dışında kalan kişiler bakımından cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
4. Sanığa verilen hapis cezası ertelendiği halde TCK"nun 51/7-8. fıkrasında yer alan ihtaratlara yer verilmemesi,
5. Dava konusu kaçak eşyanın 5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi yollamasıyla 5237 sayılı TCK"nun 54/4. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde 5607 sayılı Yasanın 13. maddesi yollaması ile TCK"nun 54. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11/03/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.