Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2018/2293 Esas 2019/5120 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/2293
Karar No: 2019/5120

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2018/2293 Esas 2019/5120 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, uyuşturucu madde bulundurma suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uymaması nedeniyle mahkûm edilmiştir. Önceki dava kayıtlarında sanık hakkında herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri verilmediği tespit edilmiştir. TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartları bu durumda mevcut olmadığından, sanık ilk olarak bu suçtan doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmıştır. Ancak bu tedbirin infazı sırasında yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam edilerek mahkûmiyet kararı verilmiştir. Mahkeme kararı, yasaya uygun işlemler yapıldığını, delillerin gerekçeli kararda gösterildiği ve vicdani kanının dosya ile uyumlu olduğunu belirtmektedir. Kararda, 6545 sayılı Kanun'un 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğu ifade edilmiştir. Kanun maddelerinin detaylı ve açıklayıcı hali yazımızın altındadır.
- TCK 191. madde: \"Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alan, kabul eden, bulunduran, kullanılmasını kolaylaştıran veya kullanmak amacıyla başkalarına veren kişi, bir yıldan üç yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır.\"
- TCK 191. madde 5. fıkra: \"Bu maddenin birinci ve ikinci fıkralarında yer alan fiillerin birinci kez işlenmesi halinde, hükmün açıkl

10. Ceza Dairesi 2018/2293 E. , 2019/5120 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan ve bu tedbirin infazı sırasında, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru olarak belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 11/07/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.