Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2020/1319 Esas 2020/7065 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, 2926 sayılı Kanun ile 5510 sayılı Kanun"un 4/1-b maddesi kapsamında Tarım Bağ-Kur sigortalılığının tespiti ile yaşlılık almaya hak kazandığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, uyulan bozma ilamı sonrası davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmün, davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Bir önceki bozma ilamımızda; Tarım Bağ-Kur sigortalılık şartlarını taşımayan davacının bozma ilamı ile oluşan usuli kazanılmış hak çervevesinde isteğe bağlı sigortalı olarak kabul edilmek suretiyle bu çerçevede tahsis koşullarının oluşup oluşmadığı irdelenerek sonucuna göre karar verilmesi gereğine işaret edilmesi üzerine, Mahkemece bozma sonrası yapılan yargılamada; davacının 2926 sayılı yasaya göre ödediği primlerin zorunlu sigortalılık süresinin sona erdiği 10/07/1989 tarihini takip eden aybaşı olan 01/08/1989 tarihinden itibaren 1479 sayılı yasaya göre isteğe bağlı sigortalı kabul edilmesi halinde prim gün sayısının 8 yıl 8 ay (3120 gün) olarak tespit edildiği, davacının sicil dosyasına göre; 23/08/1988 - 10/07/1989 tarihleri arasında 292 gün, 17/12/1988 - 25/12/1988 tarihleri arasında 8 gün olmak üzere toplam 301 gün SGK zorunlu sigortalılığının olduğu, 01/08/1989 - 01/04/1998 tarihleri arasında (8 yıl 8 ay=3120 gün) 1479 sayılı yasaya göre sigortalı olduğu, böylece toplam prim ödeme gün sayısının 301 + 3120 = 3421 gün sigortalılık prim ödeme gün sayısının bulunduğu belirtilmekle, 1479 sayılı Yasanın Geçici 10. maddesine göre, davacının tahsis koşullarının irdelenmesi sonucunda, yaşlılık aylığına hak kazanmadığının anlaşılması üzerine davanın reddine karar verilmiştir.
Mahkemece bozma gereği olarak, yapılan inceleme sonucunda tespit edilen, davacının 1479 sayılı Yasa kapsamında, geçerli olan isteğe bağlı sigortalılık süresine hükümde yer verilmemesi isabetsiz olmuştur.
O hâlde, davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve sair incelenmeksizin hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 14.12.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.