Bilişim sistemleri banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/8390 Esas 2020/9265 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/8390
Karar No: 2020/9265
Karar Tarihi: 05.10.2020

Bilişim sistemleri banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/8390 Esas 2020/9265 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 13. Ceza Dairesi, sanığın nitelikli dolandırıcılık suçundan verilen mahkumiyet hükmü hakkında istinaf başvurusunun esastan reddine karar verdi. Sanık müdafiinin bu kararı temyiz etmesi üzerine verilen ek kararda ise hükmolunan cezanın miktar ve türü gözetilerek, istinaf başvurusunun esastan reddine dair kararların temyizi mümkün olmadığı vurgulandı. Ayrıca, dava konusu suçun 17/10/2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanun'un 29. maddesi ile CMK'nın 286. maddesine eklenen 3. fıkra kapsamında bulunmaması nedeniyle Bölge Adliye Mahkemesi\"nce verilen temyiz isteminin reddine ilişkin ek kararında bir isabetsizlik görülmediği belirtildi. Kararda geçen kanun maddeleri ise şu şekildedir: 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a maddesi, 17/10/2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanun'un 29. maddesi, CMK'nın 286. maddesine eklenen 3. fıkra.

15. Ceza Dairesi 2020/8390 E. , 2020/9265 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Bilişim sistemleri banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık
HÜKÜM :Ek karar, temyiz talebinin reddi

Nitelikli dolandırıcılık suçundan verilen mahkumiyet hükmü hakkında sanık müdafii tarafından istinaf başvurusunda bulunulmasından sonra İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 13. Ceza Dairesi’nce istinaf başvurusunun esastan reddine karar verildiği, sanık müdafiinin bu kararı temyiz etmesi üzerine İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 13. Ceza Dairesi’nin temyiz talebinin reddine dair verdiği ek karar sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Hükmolunan cezanın miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK"nın 286/2-a maddesi gereğince, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığı ve dava konusu suçun 24/10/2019 tarihinde yürürlüğe giren 17/10/2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanun"un 29.maddesi ile CMK."nun 286.maddesine eklenen 3. fıkra kapsamında bulunmaması nedeniyle Bölge Adliye Mahkemesi"nce verilen temyiz isteminin reddine ilişkin ek kararında bir isabetsizlik görülmediğinden, bu karara yönelik sanık müdafiinin temyiz itirazlarının CMK"nın 302/1. maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE, 05/10/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.