Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2019/2760 Esas 2020/1190 Karar Sayılı İlamı

21. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/2760
Karar No: 2020/1190
Karar Tarihi: 27.02.2020

Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2019/2760 Esas 2020/1190 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, 1986-1992 yılları arasında Bağ-Kur sigortalısı sayılması gerektiğini ve yaşlılık aylığı bağlanması gerektiğini iddia etmiş ve primlerinin mahsup edilmesini talep etmiştir. İlk derece mahkemesi davayı kabul etmiş, ancak davalı temyiz etmiştir. Bölge adliye mahkemesi ise davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Davalı temyiz isteğinde bulunmuş, ancak mahkeme kararını onaylamıştır. Kanun maddeleri olarak ise davacının sigortalılığı 5510 sayılı Kanun'un 4/b maddesi kapsamında değerlendirilmiştir.

21. Hukuk Dairesi 2019/2760 E. , 2020/1190 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi ... Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : ... 2. İş Mahkemesi

Davacı, 06/01/1986-30/12/1992 tarihleri arası 5510 sayılı Yasanın 4/b md.si kapsamında esnaf Bağ-Kur sigortalısı sayılması gerektiğinin tespiti, 01/12/2012 tarihi itibariyle yaşlılık aylığı bağlanması gerektiğinden, bu tarihten sonra aktif Bağ-Kur sigortalısı sayan Kurum işleminin iptaline, 06/01/1986-30/12/1992 tarihleri arasına karşılık gelen primleri 14/11/2012 sonrası döneme mahsup eden Kurum işleminin iptali ile 01/12/2012 tarihi itibariyle yaşlılık aylığına hak kazandığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne karar verilmesi üzerine davalı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince davalı vekilinin istinaf başvurusunun kabulüne, yerel mahkeme kararının kaldırılmasına, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararının davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.
KARAR
Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayanağı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine, Bölge Adliye Mahkemesi kararında bir isabetsizlik bulunmadığından, davalı vekilinin yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, dosyanın İlk Derece Mahkemesi"ne gönderilmesine, 27/02/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.