5607 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/7547 Esas 2020/3770 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/7547
Karar No: 2020/3770
Karar Tarihi: 12.03.2020

5607 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/7547 Esas 2020/3770 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, suçlu tarafından 5607 sayılı yasaya muhalefet suçu işlendiği gerekçesiyle verilen hükmün temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceledi. Yargılamada yapılan hatalar tespit edildi ve yeniden yargılanma gerektirmediği sonucuna varıldı. Hükümde yapılan hatalar şunlardır:
1. Adli para cezasının paraya çevrilmesi sırasında TCK'nın 52/2. maddesi yerine 50/1. maddesi yazılmıştır.
2. Sigaraların müsaderesine ek olarak, eşyanın tasfiyesine de hükmedilmiştir.
3. TCK'nın 53. maddesinde yapılan değişiklikler nedeniyle, bu maddenin yeniden değerlendirilmesi gerekmektedir. Sanığın altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlık konusundaki yetkilendirme, koşullu salıverilmesine engel olmamakla birlikte, cezanın infazı tamamlanıncaya kadar diğer hak ve yetkilerden yoksun bırakılması gerekmektedir.
Yukarıda bahsedilen hatalar nedeniyle mahkeme kararı düzeltilerek onaylanmıştır. 5237 sayılı TCK'nın 53/1-2-3. maddeleri değiştikten sonra yeniden değerlendirilerek uygulanmalıdır.

7. Ceza Dairesi 2019/7547 E. , 2020/3770 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere, tasfiye

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1. Gün adli para cezasının paraya çevrilmesi sırasında uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK"nun 52/2. maddesi yerine TCK"nun 50/1. maddesinin yazılması suretiyle CMK"nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
2. Dava konusu sigaraların müsaderesi ile yetinilmesi gerekirken söz konusu eşyanın tasfiyesine de hükmedilmesi,
3. 24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğüden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesi uyarınca,
1. Gün adli para cezasının paraya çevrildiği fıkradaki "TCK"nun 50/1.md.si" ibaresinin "TCK"nun 52/2. maddesi" şeklinde değiştirilmesi,
2. Sigaraların müsaderesine ilişkin fıkrada yer alan "ve TASFİYESİNE," ibaresinin çıkarılması,
3. Hükümden TCK"nun 53.maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması, yerine "24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK"nun 53/1-2-3. madde ve fıkralarının tatbikine," ifadesinin eklenmesi ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12.03.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.