10. Ceza Dairesi Esas No: 2018/1938 Karar No: 2019/5100
Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2018/1938 Esas 2019/5100 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanığın uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkumiyet kararının tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine verildiğini belirtiyor. Sanık hakkında daha önce aynı suçtan verilmiş tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri olmadığına dair adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinde araştırma yapıldı. Bu nedenle, 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartları bulunmadığı için sanık hakkında ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandı ve bu tedbirin infazı sırasında yükümlülüklerini ihlal ettiği tespit edildi. Bu nedenle, yargılamaya devam edilerek mahkumiyet kararı verildi. Kanun maddelerinden bahsedilirse, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası uyarınca bu husus dikkate alındı ve yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı ve hükmün onaylanmasına karar verildi.
10. Ceza Dairesi 2018/1938 E. , 2019/5100 K.
"İçtihat Metni"
Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet
Dosya incelendi. GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ : Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan ve bu tedbirin infazı sırasında yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede; Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 11/07/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.