Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Yasaya muhalefet
Hüküm : 2863 sayılı Kanunun 67/2, TCK’nın 62/1, 52/4, 53. maddeleri uyarınca mahkumiyet

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü sınırdan kaçak yollarla ülkemize tarihi eser veya uyuşturucu madde getirileceği, getirilen suç unsuru malzemelerin İpek yolunun sağ veya sol tarafında bulunan yakın köylerden birine götürüleceği istihbari bilgisi üzerine oluşturulan kontrol noktasında beklenilmeye başlandığı, gri renkli aracın ekipleri fark etmesi ile ... üzerinden ... köyü istikametine dönmesi üzerine ... plakalı aracın şüphenilerek durdurulduğu, araçta yapılan aramada aracın içerisinde arka koltukta mavi renkli çanta içerisinde siyah poşetler içinde toplam 334 parça tarihi eser ele geçirildiği, Mardin 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 26.01.2014 tarih 2014/122 D. İş sayılı kararı ile arama ve el koyma kararının onaylanmasına karar verildiği, kovuşturma aşamasında üniversitede görevli arkeolog ve sanat tarihi uzmanı bilirkişiden oluşan 3 kişilik bilirkişi heyeti tarafından düzenlenen 12.12.2014 tarihli raporda; 19 nolu mühür ile 91-98 nolu 8 adet parçanın tescil ve tasnife tabi olmadığı ancak etütlük malzeme olduğu, kalanların ise 2863 sayılı Kanun kapsamında taşınabilir kültür varlığı niteliği taşıdığından tescil ve tasnife tabi olduğunun belirtildiği, sanığın aşamalardaki savunmasında daha önce yardım ettiği arkadaşının kendisine baklava gönderdiğini düşündüğünü poşet içerisinde tarihi eser olduğunu bilmediğini ileri sürdüğü olayda,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
2863 sayılı Kanunun 67/2. maddesinde düzenlenen “kültür varlığı ticaretine aykırılık” suçunun oluşması için, bildirimi yapılmamış kültür varlığının “ satışa arz edilmesi”, “satılması”, “verilmesi”, “satın alınması” ve “kabul edilmesi” eylemlerinden hiç birinin somut olayda gerçekleşmediği, dosya kapsamında da, sanık tarafından ticari maksatla hareket edildiğine dair delil mevcut olmadığı, hatta iddianamede ve gerekçeli kararda ticaret kastından hiç bahsedilmediği, olayın gelişimi, eserlerin ele geçiriliş şekli nazara alındığında, eyleminin ticari maksatla gerçekleştirildiğine ve bu suretle sanığın kültür varlığı ticaretine aykırılık suçunu işlediğine dair tüm dosya içeriğinde delil bulunmadığı, bu itibarla sübuta eren eylemin 2863 sayılı Kanunun 70. maddesine temas eden “kültür varlığı bulundurma” suçunu oluşturacağı gözetilmeksizin, sanık hakkında anılan Kanunun 67/2. maddesi uyarınca hüküm tesis edilmesi,
Kabule göre de;
1-Dosya kapsamında mevcut 12.12.2014 tarihli bilirkişi raporunda, etütlük olduğu belirtilen 19 nolu mühür ile 91-98 nolu 8 adet parça ile 2863 sayılı Kanun kapsamında taşınabilir kültür varlığı niteliği taşıması dolayısıyla tescil ve tasnife tabi olduğu belirtilen eserlerin 2863 sayılı Kanunun 75. maddesi uyarınca müzeye teslimine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi tatbik edilirken, Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarihli, 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının gözetilmesinde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince, hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 26/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.