Görev kötüye kullanma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2014/2077 Esas 2014/3055 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/2077
Karar No: 2014/3055
Karar Tarihi: 18.03.2014

Görev kötüye kullanma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2014/2077 Esas 2014/3055 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2014/2077 E. ve 2014/3055 K. sayılı kararda, sanığın görevi kötüye kullanma suçundan mahkum edildiği belirtiliyor. 765 sayılı TCK'nın 240. maddesi uyarınca belirlenen cezanın üst sınırının aynı kanunun 102/4 ve 104/2. maddelerinde belirtilen asli ve ilave zamanaşımı sürelerine tabi olduğu ifade ediliyor. Suç tarihi olan 18/04/2002'den inceleme tarihine kadar geçen durma süresinin dikkate alındığı ve belirlenen sürenin tamamlandığı belirtiliyor. Kararın, CMUK'nın 321. maddesi uyarınca bozulduğu, ancak yeniden yargılama gerektirmediği için CMUK'nın 322/1 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri uyarınca zamanaşımı nedeniyle düştüğü belirtiliyor. Kararda geçen kanun maddeleri şu şekilde açıklanabilir: 765 sayılı TCK'nın 240. maddesi, görevi kötüye kullanma suçunun cezasını belirlemektedir. 102/4. ve 104/2. maddeler ise asli ve ilave zamanaşımı sürelerini düzenlemektedir. CMUK'nın 321. maddesi, temyiz incelemesi yapılacak halleri belirlemekte ve kararın bozulma nedenlerini sıralamaktadır. CMUK'nın 322/1 maddesi, bozma kararlarının etkilerini düzenlemekte, 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi ise zamanaşımı süresini belirlemektedir.

5. Ceza Dairesi 2014/2077 E. , 2014/3055 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görev kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanığın işlediği kabul edilen görevi kötüye kullanma suçunun; 765 sayılı TCK"nın 240. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırı itibariyle aynı Kanunun 102/4 ve 104/2. maddelerinde belirtilen yedi yıl altı aylık asli ve ilave zamanaşımına tabi olduğu, 18/04/2002 olan suç tarihinden inceleme gününe kadar durma süreleride dikkate alındığında bu sürenin gerçekleştiği anlaşıldığından, hükmün 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi ile 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilmek suretiyle CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanunun 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca davanın zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 18/03/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.