5. Hukuk Dairesi Esas No: 2020/113 Karar No: 2020/6508 Karar Tarihi: 30.06.2020
Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2020/113 Esas 2020/6508 Karar Sayılı İlamı
5. Hukuk Dairesi 2020/113 E. , 2020/6508 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi, davacı idare vekili ile davalı yönünden verilen dilekçeler ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
- K A R A R – Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili istemine ilişkindir. Mahkemece uyulan bozma kararı gereğince inceleme ve işlem yapılarak hüküm kurulmuş, karar davacı idare vekili ile davalı tarafından temyiz edilmiştir. Arazi niteliğindeki İlyas köyü 148 ada 3 parsel sayılı taşınmaza gelir metodu esas alınarak değer biçilmesine karar verilmesinde yöntem itibariyle bir isabetsizlik görülmemiştir. Bu itibarla davacı idare vekilinin temyiz itirazları yerinde değildir. Davalının temyizine gelince; 1)Hükme esas alınan bilirkişi raporunda münavebeye yan ürün olarak buğday samanının eklenmesi gerektiğinin düşünülmemesi, 2)Türkiye ortalamasına göre münavebe ürünlerinin üretim masraflarının brüt gelire göre yazılı şekilde fazla alınması ekonomik tarım yapılmasında tereddüt yaratacağından İl ve İlçe Tarım ve Orman Müdürlüklerinden üretim masraflarının yeniden sorularak sonucuna göre karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi, 3)7139 sayılı Kanunla değişik Kamulaştırma Kanununun 10/8 fıkrası gereğince, bozma sonrası bankaya hak sahibi adına yatırılacak bedelde artış olması halinde bu kısım için; 7139 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik hükümlerine göre işlem yapılmaması, Doğru görülmemiştir. Davalının temyiz itirazları yerinde olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle H.U.M.K.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, davacı idare harçtan muaf olduğundan harç alınmamasına, davalıdan peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harcının Hazineye irad kaydedilmesine, 30/06/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.