Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/11571 Esas 2019/13858 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/11571
Karar No: 2019/13858
Karar Tarihi: 23.09.2019

Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/11571 Esas 2019/13858 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, karşılıksız yararlanma suçundan sanığı mahkum etmiştir. Ancak, sanığın zararı tazmin ettiği dikkate alınarak CMK'nın 223/4-a maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu durumda, mahkumen verilen karar bozulmuş ve yeniden yargılama yapılmadan sanığa ceza verilmemesine hükmedilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 168. maddesi
- 6352 sayılı Kanun'un geçici 2. maddesi, 2. fıkrası
- CMK'nın 223/4-a maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 223/4-a maddesi.

2. Ceza Dairesi 2019/11571 E. , 2019/13858 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
6352 sayılı Kanun"un yürürlüğe girmesinden sonra işlenen suçlardan dolayı TCK"nın 168. maddesinin aynı Kanun ile eklenen 5. fıkrasında, zararın soruşturma tamamlanmadan giderilmesi halinde kamu davası açılmayacağı öngörülmüş ise de, 6352 sayılı Kanun"un yürürlüğe girdiği 05/07/2012 tarihinden önce işlenen suçlar yönünden anılan Kanun"un geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca kovuşturma sırasında ya da hüküm verildikten sonra zararın tamamen tazmin edilmesi halinde etkin pişmanlık nedeniyle CMK"nın 223/4-a maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği ve suç tarihinin 05.01.2006 olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 6352 sayılı Kanun"un geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafii ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Kanun"un geçici 2/2. maddesi uyarınca sanık hakkında 5271 sayılı CMK"nın 223/4-a maddesine göre CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 23.09.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.