MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada ... 2. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 07/04/2016 tarih ve 2015/739-2016/273 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, tarafların dava dışı ... Turizm İşletmecilik Yatırım ve İnş. Ltd. Şti"nin hissedarları olduğunu, şirketin Aralık 2010 tarihine kadar ... Otelini işlettiğini, bu tarihten sonra otelin dava dışı … Şti."ne kiralandığını, şirket bünyesindeki gayrimenkullerden kira gelirleri elde edildiğini, elde edilen kârın dağıtılmadığını, zaman içinde davalının haksız uygulamaları sonucu davacının şirketteki hissesinin azaldığını, alınan bir kısım kararların iptali için davalar açıldığını, davalının şirket işlemleri konusunda davacıya bilgi vermediğini, davalının muhteviyatı itibariyle yanıltıcı belgeler kullanarak işlem yaptığını, davalının kendisine ait şahıs şirketine yüklü miktarda usulsüz ödemeler yapıldığını, alınmayan malların alınmış gibi gösterildiğini, verilmeyen hizmetler verilmiş gibi faturalar düzenlenip ödemeler yapıldığını, şirket kasasından şahsi harcamalarda bulunulduğunu, gereksiz krediler kullanılarak faiz yükü oluşturulduğunu, sonuç olarak şirketin 5 yılda yaklaşık 4.000.000,00 USD zarara uğratıldığını ileri sürerek, dava dışı şirkete kayyım atanmasını, 2006-2010 yılları arasındaki işlemler nedeniyle fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere 20.000,00 TL"nin faiziyle birlikte şirkete iadesine karar verilmesini talep ve dava etmiş, ıslah dilekçesiyle istemini 1.980.000,00 TL artırarak 2.000.000,00 TL"ye çıkarmıştır.
Davalı vekili, kayyım atanmasına ilişkin istemin ... 2. Asliye Ticaret Mahkemesi"nin 2010/425 Esas sayılı dosyasında derdest olduğunu, müvekkili ile davacının anne-kız olduklarını, şirkete ait otelin eskimesi sebebiyle ticari zorunluluk gereği kiralandığını, davacı tarafça ileri sürülen bir kısım iddiaların başka davalara konu edildiğini ve davaların sonuçlandığını, müvekkilinin sahibi olduğu Elart firması ile şirket arasındaki ilişkinin yasal düzenlemelere uygun olduğunu, zorunluluk hallerinde kredi kullanıldığını, gayrimenkullerin en ekonomik şekilde değerlendirildiğini, müvekkiline ait gayrimenkulün şirkete satılmasıyla her geçen gün kıymetlenen yerin şirkete kazandırılmasının amaçlandığını ve otelin yenilendiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece uyulan Dairemiz bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre, 2006 yılında şirket yevmiye kayıtlarına işlenmeksizin muhtelif dekorasyon, oda tanzimi, mobilya boyası, tablo, tabak, lobi boyası, süsleme ve benzeri isimler altında ayrı ayrı aylık 40.000,00 TL, 70.000,00 TL, 69.900,00 TL ve 94.400,00 TL"lik alımlar yapılmış gibi gösterildiği, 2007 yılında 7 aylık dönemde farklı zamanlarda 4 kez olmak üzere 4.500, 5.000, 3.000 ve 5000 adetlik anahtarlık alımları yapıldığı, boya-dekorasyon, altın varak ve niteliği belirsiz, sonradan denetimi imkansız yüksek tutarlı hizmet alımları gösterildiği, 2008 yılında daha önceki yılda olduğu gibi yine kapsamı belirsiz hizmet alım faturaları düzenlendiği, çok sayıda anahtarlık, tablo, 160.000,00 TL tutarlı kıyafet, 2009 yılında yine içeriği belirsiz hizmet alımlarıyla ilgili 75.000,00 TL, 98.000,00 TL, 76.000,00 TL, 40.500,00 TL, 51.500,00. TL tutarlı hizmet alım faturaları düzenlendiği, 2010 tarihinde hizmet bedeli olarak muhtelif aylara ilişkin 45.000,00 TL, 23.000,00 TL, 28.500,00 TL, 40.000,00 TL, 60.000,00 TL ve 90.000,00 TL tutarlı faturalar düzenlendiği, bu alımların dava dışı şirketin diğer kayıtlarıyla uyumlu olmadığı, gerçek dışı-usulsüz yapılan bu işlemlerle davalıya ait ... firmasına ödenmiş gibi gösterilen tutarların şirket bünyesinden çıkartılarak davalı tarafından mal edinildiği, eylem ve işlem tarihleri gözetilerek dava dışı şirkete yasal faiziyle iadesinin gerektiği gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, 1.961.239,00 TL tazminatın (111.392,00 TL"nin 30/09/2006, 82.600,00 TL"nin 16/10/2006, 82.482,00 TL"nin 27/11/2006, 47.200,00 TL"nin 25/12/2006, 10.620,00 TL"nin 28/02/2007, 24.721,00 TL"nin 31/03/2007, 33.276,00 TL"nin 31/05/2007, 34.810,00 TL"nin 28/06/2007, 17.936,00 TL"nin 30/07/2007, 30.680,00 TL"nin 07/09/2007, 33.807,00 TL"nin 31/12/2007, 17.700,00 TL"nin 15/02/2008, 80.240,00 TL"nin 31/05/2008, 64.900,00 TL"nin 31/08/2008, 141.600,00 TL"nin 30/09/2008, 47.200,00 TL"nin 31/10/2008, 29.205,00 TL"nin 09/12/2008, 88.500,00 TL"nin 31/03/2009, 115.640,00 TL"nin 25/06/2009, 89.680,00 TL"nin 30/09/2009, 47.790,00 TL"nin 25/10/2009, 60.770,00 TL"nin 26/11/2009, 53.100,00 TL"nin 24/02/2010, 27.140,00 TL"nin 24/03/2010, 33.630,00 TL"nin 25/04/2010, 47.200,00 TL"nin 26/05/2010, 70.800,00 TL "nin 26/06/2010, 91.620,00 TL"nin 26/08/2010, 345.000,00 TL"nin 31/01/2009 tarihinden itibaren) işleyen yasal faizi ile birlikte tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 16/10/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.