Görevi Kötüye Kullanmak - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/381 Esas 2020/485 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Görevi Kötüye Kullanmak
Hüküm : TCK"nın 257/2, 62, 50, 52/2-4.madde ve fıkraları gereğince adli para cezası

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Suçu 5237 sayılı TCK"nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işlediği kabul edilen sanık hakkında aynı Yasanın 53/5. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Suç tarihinden sonra 19/12/2010 tarihinde yürürlüğe giren 6086 sayılı Kanunun 1. maddesi ile TCK"nın 257/1-2. madde-fıkralarında yer alan "kazanç" kelimesinin "menfaat" olarak değiştirilmesi, bu fıkralarda öngörülen cezaların alt ve üst sınırlarının indirilmesi karşısında, TCK"nın 7/2. maddesindeki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü gözetilerek sanığın hukuki durumun buna göre değerlendirilmemesi, TCK 257/2 maddesinde düzenlenen suça 3 aydan 1 yıla kadar hapis cezası öngörülmesine rağmen sanık hakkında temel cezanın 1 yıl 2 ay olarak belirlenmesi suretiyle fazla cezaya hükmedilmesi,
Sanıklar hakkındaki Kayseri Valiliğinin 12/04/2010 tarihli ve 14 karar sayılı "Soruşturma izni verilmesine" ilişkin kararının kesinleşmesine ilişkin belgeler ve eklerinin denetime olanak verecek biçimde dosya arasında bulundurulması gerektiğinin gözetilmemesi,
05/08/2009 olan suç tarihinin gerekçeli karar başlığında 31/12/2007 olarak yanlış yazılması suretiyle CMK"nın 232/2-c maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı, Cumhuriyet savcısı ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 10.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.