Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2016/11016 Esas 2018/841 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/11016
Karar No: 2018/841
Karar Tarihi: 17.01.2018

Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2016/11016 Esas 2018/841 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir işyerinden çalınan 20.000 TL değerinde tül perde ile ilgili olarak sanıklar hakkında hırsızlık suçunda cezanın alt sınırından uzaklaşılması gerektiğini belirtiyor. İşyeri dokunulmazlığının ihlali suçunda ise TCK'nın 119/1-c maddesi uygulanmamıştır. Kararın temyiz edilmesi gerektiği belirtildiği için diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak Anayasa Mahkemesi'nin 5237 Sayılı TCK 53.madde 1.fıkra b. bendinde yaptığı kısmi iptal nedeniyle, seçme ve seçilme ehliyetinden ve diğer siyasi hakları kullanmaktan yoksun bırakılması hükmünün uygulanamayacağı vurgulanmıştır. Bu nedenle hükümlerin isteme aykırı olarak BOZULMASINA karar verilmiş ve TCK'nın 53. maddesine ilişkin bölümler çıkartılarak yerine \"Kasten işlemiş olduğu suç için hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nun 53/1. maddesinin (a), (c), (d) ve (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca

13. Ceza Dairesi 2016/11016 E. , 2018/841 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Müştekiye ait işyerinden 20.000 TL değerinde tül perde çalan sanıklar hakkında hırsızlık suçunda temel cezanın alt sınırdan uzaklaşmak suretiyle belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi, işyeri dokunulmazlığını ihlal suçunda sanıklar hakkında TCK"nın 119/1-c maddesinin uygulanmaması karşı temyiz bulunmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 günlü, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanan kısmi iptal kararı uyarınca, 5237 Sayılı TCK 53.madde 1.fıkra b. bendinde düzenlenen “seçme ve seçilme ehliyetinden ve diğer siyasi hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına” hükmünün iptal edilmesi nedeniyle uygulanamayacağının gözetilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ..."un temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkralarından “TCK"nın 53. maddesine ilişkin bölümlerin ” çıkartılarak, yerlerine “Kasten işlemiş olduğu suç için hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nun 53/1. maddesinin (a), (c), (d) ve (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve
kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına ” cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.01.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.