Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması ve resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2014/19421 Esas 2015/9550 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması ve resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçundan hükümlülük; resmi belgede sahtecilik suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılması

Gereği görüşülüp düşünüldü:

1- Resmi belgede sahtecilik suçundan kurulan hükme yönelik temyiz ince- lemesinde;

5271 sayılı CMK.nun 231/12. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlar itiraza tabi olup temyiz yasa yoluna başvurulması olanaklı bulunmadığı anlaşıldığından sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 317. maddesi gereğince (REDDİNE),

2- Sahte olarak oluşturulmuş banka kartının kullanılması suretiyle yarar sağlamaya teşebbüs suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde;

Sanığın, sahte olarak oluşturulmuş ... Bank ve ...."ya ait kredi kartlarını bulundurmak ve bu kredi kartlarından biriyle alışveriş yapmaya teşebbüs etmek şeklindeki eylemlerinin mağdurunun bankalar olması sebebiyle kart sayısınca TCK.nun 245/2 maddesi yanında kullanılmaya teşebbüs edilen kart bakı- mından TCK.nun 245/3, 35 maddelerine uyan suçları oluşturduğu gözetilmeden, eylemler kül halinde değerlendirilerek yazılı biçimde hüküm kurulması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak:

5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hiçbir ayrım yapıl- maksızın koşullu salıverme tarihine kadar hak yoksunluğuna hükmolunması,

Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine "TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulun- maktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" yazılmak suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 16.02.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.