5607 sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/34210 Esas 2020/9257 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/34210
Karar No: 2020/9257
Karar Tarihi: 30.06.2020

5607 sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/34210 Esas 2020/9257 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin 5607 sayılı kanuna aykırı hareket ettiği suçlamasıyla yargılandığını açıklar. İlk olarak, sanıkların beraat hükmüne karşı yapılan temyiz talebi reddedilir. Ancak, sanık hakkında verilen mahkumiyet hükmü incelenirken, 7242 sayılı kanunun 61. maddesi ve 5607 sayılı Kanun'un 3/22. maddesine eklenen düzenleme uyarınca cezanın indirilmesi mümkün olabileceği belirtilir. Bununla birlikte, suça konu olan eşyanın gümrüklenmiş değeri tarafsız bir bilirkişi tarafından tespit edilmelidir ve etkin pişmanlık uygulanıp uygulanmadığı araştırılmalıdır. Ayrıca, sanık hak yoksunluklarına maruz kalmışsa, Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesine ilişkin bazı hükümlerini iptal etmesinden sonra yeniden değerlendirme yapılması gereklidir. Bu nedenlerle, hükmün BOZULMASINA ve yeniden değerlendirme yapmak üzere dosyanın mahkemeye gönderilmesine karar verilir.
Kanun Maddeleri: 5607 sayılı Kanun'un 3/22. maddesi, 5607 sayılı Kanun'un 5/2. maddesi (değiştirilen), 5607 sayılı Kanuna eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası, 5237 sayılı TCK'nin 7. maddesi, 5237 sayılı TCK'nin 53.

19. Ceza Dairesi 2019/34210 E. , 2020/9257 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, Beraat

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
I-Sanık ... hakkında kurulan beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Eyleme ve yükletilen suça yönelik katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
II-Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
1-Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun"un 61. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"un 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklinde düzenlemenin sanık lehine hükümler içerdiği, yine aynı Kanun"un 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Kanun"un 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, suça konu eşyanın suç tarihindeki gümrüklenmiş değeri tarafsız ve bağımsız bilirkişi vasıtasıyla tespit edilmek suretiyle; 5237 sayılı TCK"nin 7. maddesi ve 7242 sayılı Kanun"un 63. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"a eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası mucibince ilgili hükümlerin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığı araştırılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yerel mahkemece yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
2-Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise de, 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile anılan maddenin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,

Bozmayı gerektirmiş ve sanık ... ile katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden tebliğnameye aykırı olarak, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 30.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.