Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2017/2778 Esas 2017/5030 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanığa tefhim edilen ve infaza verilen 25/07/2007 tarih, 2007/628 esas ve 2007/1016 karar sayılı ilk kararda,temyiz süresinin "tefhimden" itibaren yerine, duraksama oluşturacak biçimde "kararın açıklanması yada tebliğinden başlayarak 1 haftalık süre içerisinde" kanun yoluna başvurulabileceği belirtildiği, sanığın temyiz süresinin başlangıcı hakkında yanıltıldığı ayrıca gerekçeli karar, duruşmada belirtmiş olduğu adrese 12.11.2007 tarihinde aynı adreste kardeşi ..."ya tebliğ edilmiş ise de sanığın tebliğ tarihinde asker olması nedeniyle 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 14/1. maddesi ve Tebligat Kanunu"nun Uygulanmasına Dair Yönetmelik"in 22. maddesi hükümleri uyarınca kıta komutanı ve kurum amiri gibi en yakın üste yapılması yerine sanığın bilinen adresinde yapılan tebliğ işleminin geçersiz olduğunun anlaşılması karşısında; Anayasa"nın 40/2, 1412 sayılı CMUK"nın halen yürürlükte olan 310. maddesi ile 5271 sayılı CMK."nın 231/3, 232/6, 234 ve 34/2. maddelerine aykırı olacak şekilde 25/07/2007 tarihli kararın 19/11/2007 tarihinde kesinleştirildiği, dolayısı ile usulüne uygun olarak kesinleşmeyen bu karara ilişkin infaz işlemleri ile temyize konu edilen 05/05/2008 tarih, 2007/628 esas ve 2007/1016 karar sayılı kararın hukuki geçerlilikten yoksun ve "yok" hükmünde olduğu anlaşılmakla, sanık müdafiinin 18/12//2008 tarihli temyiz isteminin, 25/07/2007 tarih, 2007/628 esas ve 2007/1016 karar sayılı ilk karara yönelik olduğu kabul edilerek yapılan temyiz incelemesinde;
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 20.03.2012 tarihli ve 2011/785-2012/101 sayılı kararında açıklandığı üzere; “kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma” suçundan dolayı, TCK’nın 191.maddesinin 2.fıkrası gereğince verilen “tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararın, sözü edilen fıkraya 6217 sayılı Kanunla eklenen cümlenin yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na İADESİNE, 10/10/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.