Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2014/21952 Esas 2015/1104 Karar Sayılı İlamı

18. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/21952
Karar No: 2015/1104
Karar Tarihi: 02.02.2015

Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2014/21952 Esas 2015/1104 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, kamulaştırma yapmadan taşınmazın el atılması nedeniyle taşınmaz bedelinin faiz ve masraflarıyla birlikte davalıdan tahsili için açılmıştır. Mahkeme davayı kabul etmiş, karar temyiz edilmiştir. Davacı vekilinin temyiz istemi yapmaktan vazgeçtiği için reddedilmiştir. Davalı vekili ise, temyiz itirazlarının yerinde olmadığını belirtmiştir. Ancak, 6487 sayılı yasa ile 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun Geçici 6. maddesinde değişiklik yapılması sonucu yazılı şekilde hüküm kurulduğu ve bu durumun yanıltıcı olduğu belirtilmiştir. Gerekçeli kararın hüküm fıkrasının 7 nolu bendi çıkartılarak yerine alınması gereken maktu karar ve ilam harcının toplamı yazılmalıdır. Bu şekilde, HUMK.nun 438. maddesi uyarınca hükmün düzeltilmesi ve onanması gerekmektedir. Kanun maddeleri; 6487 sayılı yasa ve 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun Geçici 6. maddesinin 7. ve 13. fıkraları ile 6100 sayılı HMK'ya 6217 sayılı kanunla eklenen Geçici 3. madde.

18. Hukuk Dairesi 2014/21952 E. , 2015/1104 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Dava dilekçesinde, ... İli... İlçesi ... Köyü... ada ... parsel sayılı taşınmazda kamulaştırmasız el atma nedenine dayalı olarak taşınmaz bedelinin faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz istemlerinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
1-Davacı vekilinin temyiz istemi yönünden;
Mahkemece verilen karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiş ise de, davacı vekili 11.11.2014 havale tarihli dilekçesi ile temyizden feragat ettiğini bildirdiğinden temyiz isteminin REDDİNE,
2-Davalı vekilinin temyiz istemi yönünden;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
11.06.2013 tarihinde yürürlüğe giren 6487 sayılı Yasa ile 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu"nun değiştirilen Geçici 6. maddesinin 7. ve 13. fıkralarında “Bu madde kapsamında açılan davalarda mahkeme ve icra harçları ile her türlü vekalet ücretleri bedel tespiti davalarında öngörülen şekilde maktu olarak belirlenir” ve “Bu fıkra hükmü, bu fıkra kapsamında kalan taşınmazlar hakkında açılan ve kesinleşmeyen davalarda da uygulanır.” hükmü getirilmiştir. Bu düzenlemeler karşısında Harçlar Tarifesi uyarınca maktu harca hükmedilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru değil ise de, bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden gerekçeli kararın hüküm fıkrasının 7 nolu bendinin hükümden çıkartılarak yerine "Alınması gerekli 24,30 TL maktu karar ve ilam harcının toplam yatırılan harçtan mahsubu ile bakiye harcın talep halinde yatırana iadesine," ibaresinin yazılması suretiyle, 6100 sayılı HMK.ya 6217 sayılı Kanunla eklenen Geçici 3. madde gözetilerek HUMK.nun 438. maddesi uyarınca hükmün düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, temyiz peşin harçlarının istek halinde temyiz edenlere iadesine, 02.02.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.