MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ...
aleyhine 09/10/2012 gününde verilen dilekçe ile rücuen alacak istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 22/09/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalının diğer temyiz itirazlarına gelince,
Dava, rücuen alacak istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalının ... ... .... ... ... ... Eğitim ve Araştırma Hastanesinde çalışırken, kendisine yapılan döner sermaye ek ödemelerinden eksik gelir vergisi ve damga vergisi hesaplanarak tevkifat yapıldığını, bu eksik tevkifatın Muhasebat Başkontrolörü ... tarafından düzenlenen 25/02/2009 tarih ve 89/İR.2/3 sayılı inceleme raporu ve vergi denetmen - müfettiş raporları ile tespit edildiğini, 6111 sayılı yasa kapsamında vergi borcunun yapılandırılarak vergi dairesine ödendiğini, idarenin vergi sorumlusu olmayıp vergiyi tevkif ile vergi dairesine yatırmakla sorumlu olduğunu, bu nedenle davalı adına idarece ödenen bedelin iadesini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davalının döner sermaye ek ödemelerinden eksik gelir vergisi ve damga vergisi hesaplanarak tevkifat yapıldığı ve 6111 sayılı yasa uyarınca yapılandırılmaya gidilerek davalının sorumlu olduğu miktarın davacı idare tarafından ödendiği, davacının ödediği bu miktar için davalıya rücu hakkının bulunduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya kapsamından, davalının eksik vergi ödenmesinde kastının bulunmaması, bilgisi olması halinde süresinde Vergi Mahkemesinde iptali için başvuruda bulunabilecek olması, verginin yasal itiraz yollarına gidilmeden uzlaşma yoluyla ödenmesi karşısında, 818 sayılı BK m. 43-44 (6098 sayılı TBK m.51-52) gereğince hükmedilecek tazminat miktarından uygun bir indirim yapılması gerekirken mahkemece bu yönün değerlendirilmemiş olması doğru görülmemiştir. Kararın açıklanan nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) sayılı bentte açıklanan nedenle BOZULMASINA, diğer temyiz itirazlarının (1) sayılı bentte açıklanan nedenle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 06//12/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.