Hırsızlık - hakkı olmayan yere tecavüz - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/14305 Esas 2020/3030 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/14305
Karar No: 2020/3030
Karar Tarihi: 19.02.2020

Hırsızlık - hakkı olmayan yere tecavüz - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/14305 Esas 2020/3030 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen karar ile sanıklar mala zarar verme, hırsızlık ve hakkı olmayan yere tecavüz suçlarından mahkum edildi. Mala zarar verme suçundan verilen cezanın temyiz edilemeyeceği belirtildi. Hırsızlık suçundan verilen hapis cezalarının infaz aşamasında hak yoksunluklarının uygulanması gerektiği vurgulandı. Temyiz itirazlarının yerinde olmadığına karar verilerek hükümlerin onaylanmasına karar verildi. Kararda, 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi, 1412 sayılı CMUK'ın 317. maddesi ve 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi hakkında bilgi verildi.

2. Ceza Dairesi 2019/14305 E. , 2020/3030 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, hakkı olmayan yere tecavüz, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1) Sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde,
14/04/2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31/03/2011 tarihli ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkûmiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından sanıkların temyiz istemlerinin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2) Sanıklar hakkında hırsızlık ve hakkı olmayan yere tecavüz suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde,
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının hırsızlık suçundan tayin olunan hapis cezalarının infazı aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 19.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.