Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62/1. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın idaresindeki kamyonla gündüz vakti meskun mahalde yer alan kontrolsüz kavşakta benzinlik girişini biraz geçtiğini fark edince benzinliğe girmek için anayolda 3.9 metre fren izi bırakacak şekilde geri geri gelirken arkasından ve yolun karşısına geçmek isteyen yaya ölene çarpması şeklinde gerçekleşen ve sanığın asli kusurlu kabul edildiği olayda;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 12.02.2019 tarih 2017/12-514 esas – 2019/84 karar sayılı bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, eksik inceleme ile hüküm kurulduğuna, katılanlar vekilinin, bilinçli taksir hükümlerinin uygulanması gerektiğine ilişkin ve mahalli Cumhuriyet savcısının sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK"nın 50/4. maddesinde, taksirli suçlardan dolayı hükmolunan hapis cezasının uzun süreli de olsa, diğer koşulların varlığı halinde adli para cezasına çevrilebileceği, yargılama sürecindeki davranışları lehine değerlendirilerek TCK"nın 62. maddesi uygulanan sanık hakkında, sanığın kişilik ve sosyal ekonomik durumu da dikkate alınarak, asli kusurlu olduğu tespit ve kabul edilen sanık hakkında tayin edilen hapis cezasının TCK"nın 50/1-a maddesi gereğince paraya çevrilebileceği gözetilmeksizin, “Verilen ceza süresi itibariyle yasal imkan olmadığından” şeklindeki yasal olmayan gerekçe ile TCK’nın 50. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin ve mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA; 25.11.2020 tarihinde oybirliğiyle ile karar verildi.