Görevi yaptırmamak için direnme - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/8106 Esas 2019/12766 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/8106
Karar No: 2019/12766
Karar Tarihi: 23.09.2019

Görevi yaptırmamak için direnme - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/8106 Esas 2019/12766 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir dava sonucunda sanık, görevi yaptırmamak için direnme ve hakaret suçlarından mahkum edilmiştir. Ancak, Yargıtay 18. Ceza Dairesi tarafından yapılan incelemede, sanığın direnme şekli net olarak kanıtlanmadığından ve müşteki beyanları arasındaki çelişkilerin giderilmediğinden dolayı mahkumiyet hükmü bozulmuştur. Sanığın yargılanması sırasında bazı kanun maddelerine uygulanması talep edilmediği ve hak yoksunluğu uygulaması için sebep olmadığı da belirtilmiştir. Bozma kararı sonrasında dosya esas/hüküm mahkemesine gönderilmiştir.
Kanun maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu (TCK) 265. madde (görevi yaptırmamak için direnme)
- TCK 43/2. madde (suçlunun ceza sorumluluğunu yok eden ve azaltan sebepler)
- TCK 53/1-b madde (hak yoksunluğu)

18. Ceza Dairesi 2017/8106 E. , 2019/12766 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1) TCK’nın 265. maddesinde "görevi yaptırmamak için direnme" başlığıyla "seçimlik hareketli" ve "amaçlı bir fiil" olarak düzenlenen ve görevin yapılmasını önleme maksadıyla kamu görevlisine karşı gelinmesi eylemleri cezalandırılan suç tipinde; hareketin icra vasıtalarının "cebir veya tehdit" şeklindeki icrai davranışlarla işlenebileceğinin öngörüldüğü ve belirtilen tipik hareketleri içermeyen pasif direnme fiillerinin bu suçu oluşturmayacağı göz önüne alındığında, tüm dosya kapsamına göre, sanığın olay sırasında yakalama işlemi yapan polis memurlarına ne şekilde direndiği Yargıtay denetimine olanak verecek şekilde kanıtlara dayalı olarak açıklanmadan görevi yaptırmamak için direnme suçunda yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2) Müşteki ...’in beyanında; sanığın ekip arabasına almaları üzerine çevrede bulunan akrabalarının kendilerine saldırdıklarını, hakaret ettiklerini, müşteki ... ’ün alınan beyanında; sanığın küfür edip etmediğini hatırlamadığını belirtmesi karşısında; müşteki beyanları arasındaki çelişki giderilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik kovuşturma ile yazılı şekilde hakaret suçundan mahkumiyetine karar verilmesi,
3) Kabule göre de;
a) İddianamede sanık hakkında TCK"nın 265/3 ve 43/2 maddelerinin uygulanması talep edilmediği halde ek savunma hakkı tanınmadan TCK"nın 265/3 ve 43/2 maddelerinin uygulanarak, CMK"nın 226. maddesine aykırı davranılması,
b) TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesi"nin, 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararıyla, iptal edilmiş olması nedeniyle, uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,
Kanuna aykırı ve sanık ...’ün temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 23/09/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.